100190

1. In iure cessio.

Był to pozorny proces windykaeyjny. w którym zbywca występował w roli pozwanego, z nabywca w roli powoda. Chodziło o formalne odstąpienie jakiegoś prawa przed sadem.

Nabywca (pozorny powód) przed pretorem dotykał laską przedmiotu zbycia, twierdząc, źe stanowi jego własność. Pozwany (pozorny pozwany) albo milczał, albo zgadzał się z twierdzeniem powoda, wobec czego na zasadzie confessio in iure przegrywał proces. Efektem tego było nabycie własności rzekomo „spornego przedmiotu" przez powoda-nabywcę.

In iure cessio była sposobem nabycia własności mm cm/ń i należała do czynności prawnych abstrakcyjnych (przejście własności nie zależało od przyczyny' prawnej). Nie dopuszczano osób alieni iuris (nie miały zdolności procesowej). In iure cessio stosowano zarówno do alienacji res mancini jaki res nec mami ni oraz do rzeczy niematerialnych (użytkowanie, spadek).