100645

i możliwość wyboru propozycji, w konsekwencji — maksymalnie dużą widownię Antena 1 jest adresowana do szerokiej widowni, Antena 2 większość programów kieruje do określonych grap odbiorców W strukturze gatunkowej 15% czasu antenowego wypełniają programy informacyjno-publicyst., ponad 10% — edukacyjne, ok. 10% — kult. i artysl.. 15%

—    programy dla dzieci i młodzieży, a ok. 28% zajmuje oferta film. (filmy i seriale fabularne i dokumentalne).

Programy telewizji państw w różnych okresach zmieniały charakter, realizując cele narzucone przez dysponentów. Wyraziście zarysował się profil telewizji w latach 70., kiedy atrakcyjności propozycji kult -rozrywkowych i obliczonej na niewyrobiony gust „wystawności” (programy rewiowe) towarzyszyła oficjalna propaganda sukcesu. W okresie napięć polit. i spoi po 1980 napastliwej propagandzie antysolidamościowej (przy jątrzącym oddziaływaniu wystąpień rzecznika prasowego rządu J Urbana) towarzyszył, skierowany przeciw polityce władzy protest publicystów, twórców, aktorów, którzy odmówili współpracy z telewizją; po weryfikacji polit usunięto z zespołu część dziennikarzy.

Programową zasadą działania w^rspólcz. Telewizji Pol jest autonomia i niezależność; jako instytucja telewizja nie zajmuje własnego stanowiska w sprawach polit. oraz będących przedmiotem debaty publ., stwarzając możliwość wyrażania wszystkich poglądów mieszczących się w graiticach prawa Jedną z gl pozycji są bieżące infonnacje, emitowane w zmieniającej się formule: Wiadomości dnia (od 1956; czytane 2-3 razy w tygodniu przez J. Suzina i E. Pacha). Dziennik (1958-89), Wieczór z Dziennikiem (od 1976; godzinna emisja w obu programach). Monitor (1965-76; przegląd wydarzeń tygodnia, prowadzony przez K. Malcużyńskiego), Wiadomości (od XI 1989); adresowany początkowo do młodzieży Teleexpress (od VI 1986; pierwszy prezenter W. Reszczyński), który osiągnął w krótkim czasie oglądalność 54% oraz 62% bardzo dobrych ocen; Program II wpr owadził Panoramę dnia (od III 1987. od IX 1992 pt. Panorama). Obecnie w Programie I o pracach sejmu informuje Sejnrograf, rządu — Diariusz sejmowy. Kancelarii Prezydenta RP — Tydzień prezydenta W Programie II są nadawane magazyny tygodniowe — Wydarzenia tygodnia (dot. kraju) i 7 diti świat Bloki informacyjne obejmują też programy publicyst, m in Puls dnia, Tylko w jedynce. Forum, Linia specjalna. W końcu lat 70. i na pocz. 80. wprowadzono cykle programów reportażowo-publicyst.: Listy o gospodarce (A. Bobem), Sprawa dla reportera (pr owadzona od pocz lat 80 przez E. Jaworowicz), Ekspres reporterów (początkowo pt Gotąca lima) i Zawsze po dwudziestej pierwszej ; oprócz Listów

0    gospodarce mają one charakter interwencyjny. Do klas. audycji publicystyki kult należy Pegaz (od 1959), magazyn autorski prowadzony początkowo przez G Lasotę; kilkakrotnie zmieniał formułę, w najkorzystniejszym okresie (lata 70.) gościł m in. S. Treugutta, Z Kałużyńskiego. A. Sandauera, T. Bairda, A. Osękę, K.T. Toeplitza; od 1994 jest poświęcony analizie aktualnych problemów' kulturalnych. W konwencji salonu kult I Dziedzic prowadziła wywiady w autorskich audycjach — Tele-echo (1956-81), następnie Wywiady... (do 1991). Wybitnym zjawiskiem byl Teatr Telewizji (premiera 1953; kształtowany m in. przez A. Hanuszkiewicza) — ze względu na wysoki poziom artyst. i wszechstronny repertuar

—    a także Kabaret Starszych Panów J. Przybory i J. Wasowskicgo (1958-66; przerobiony

1    nagrany powtórnie, kontynuow'any 1978-79), który upowszechnił elitarną, surrealistyczną formę kabaretu lit., wylansowal wiele przebojów piosenkarskich (do jego wykonawców' należeli m in.: K. Jędrusik, B. Krafftówna, Z. Kucówna, I. Kwiatkow^fska, M. Czechowicz, W. Golas, W. Michmkowski). Charakter publicyst -polemiczny miały z reguły kabarety O. Lipińskiej (w latach 70. .rewia” Gallux Show' i o charakterze bliskim commedia delfarte Właśnie leci kabarecik). W grupie programów' rozrywkowych zwiększają swą liczbę teleturnieje; do najstarszych należy Wielka gra (od 1962, od 1975 prowadzona pizez S. Rystcr). do najnowszych — Miliard w rozumie, Kolo fortuny czy Jeden z dziesięciu ; popularność zdobyła ąuizowa impreza B. Walter Czar par. Upowszechnianiu wiedzy jest