Charakterystyka rynku i konkurencji Udział w rynku poszczególnych marek
Pod koniec 1995 roku na inwestycje w polską branżą oponiarską zdecydowały się dwa czołowe światowe koncerny. Amerykański Goodyear zaangażował się kapitałowo w Dębicy, a francuski Michelin przejął kontrolę nad olsztyńskim Stomilem. W efekcie, krajowy rynek producentów opon został zdominowany przez dwóch wytwórców. Dopiero trzy lata później, na polskim rynku pojawił się trzeci, światowy potentat tej branży, japoński Bridgestone, który wraz ze Stomilem Poznań utworzył spółkę Bridgestone/Firestone Poland.
Zanim na polskim rynku pojawili się wymienieni inwestorzy strategiczni, podział ról w krajowej branży oponiarskiej był wyjątkowo czytelny - fabryka z Dębicy panowała niepodzielnie na rynku ogumienia do samochodów osobowych, a jej konkurent z Olsztyna władał rynkiem opon ciężarowych, dostawczych i rolniczych. Wejście światowych potentatów zmieniło realia krajowego rynku i od tego momentu rozgorzała walka o prymat na nim. Z czasem, wsparta amerykańskim kapitałem finansowo-technologicznym Dębica, rozpoczęła produkcję opon do samochodów dostawczych i ciężarowych, a jej olsztyński konkurent wspierany przez francuskiego właściciela, postanowił złamać monopol Dębicy na produkcję opon do samochodów osobowych, których produkcję podjęto w 1992 roku.
Szybko się jednak okazało, że batalia między obu rywalami rozgrywa się nie tylko o podział krajowego rynku lecz także o potencjalne zyski z ekspansji eksportowej. Wprawdzie polski rynek oponiarski w drugiej połowie lat 90-tych był już dostatecznie chłonny, to jednak idące w setki milionów dolarów, inwestycje światowych gigantów były obliczone na znacznie większą skalę. W ich zamierzeniach, polskie fabryki miały być z czasem, przyczółkami do opanowania rynku opon całej Europy Środkowo-Wschodniej.
Jednym z najbardziej widocznych efektów tych inwestycji był np. ponad 110%- owy wzrost przychodów Stomilu oraz Dębicy, w latach