Teoria warunkowania instrumentalnego, określana też jako teoria wzmocnień B.F. Skinera.
Ludzie uczą się zachowań pod wpływem wcześiiiejszych doświadczeń nabywanych w otoczeniu, gdzie pracują. Oznacza to, że przez odpowiedni system wzmocnień można modyfikować zachowanie ludzi w pracy;
Teoria sprawiedliwego nagradzania J.S. Adamsa.
Motywacja do działania powstaje w wyniku porównywania przez jednostkę stosunku między własnym wkładem pracy a uzyskanym efektem z tym stosunkiem u innych osób, będących dla danej jednostki punktem odniesienia, przy czym jednostka dokonującą porównania w razie stwierdzenia niesprawiedliwości między wkładem a ekwiwalentem będzie dążyć do zmniejszenia subiektywnie odczuwanej niesprawiedliwości poprzez modyfikację swych działań;
Teoria wyznaczania celów E.A. l otka, zakładajaca, że pracownicy są motywowani do działania przez wyznaczanie im celów, które są przez nich akceptowane i możliwe do osiągnięcia.
Dwa zasadnicze warunki powstawania motywacji:
musi istnieć cel użyteczny dla jednostki i mający dla niej określona wartość;
jednostka musi być przekonana, że prawdopodobieństwo osiągnięcia celu jest wyższe od zera.
Nagrody:
Zewnętrzne - przyznawane w imieniu organizacji (płaca, premia, nagroda pieniężna lub rzeczowa, awans).
Wewnętrzne - odczuwanie przez pracownika satysfakcji z racji wykonanej pracy, jej interesującej treści, autonomii działań, możliwości rozwoju i innych osiągnięć, związanych z wykonywaną pracą.
Wzbudzanie i podtrzymywanie wysokiej motywacji pracy jest uwarunkow ane wieloma czynnikami:
Odpowiednio wysoki poziom organizacji pracy i wyposażenia technicznego;
Wypracowany sposób ustalenia zadań dla poszczególnych zespołów pracowniczych, które powinny stanowić rodzaj wyzwania i równocześnie być możliwymi do osiągnięcia;
Zapewnienie oczekiwanych przez pracowników nagród oraz ich różnicowanie w zależności od osiąganych efektów pracy;
Wprowadzanie innowacyjnych form wynagrodzenia jako podstawowego elementu w systemie nagród;
Kreowanie warunków dla nagród zewnętrznych i wewnętrznych.
Funkcja motywacyjna wynagrodzeń przejawia się w skłanianiu pracowników do osiągania wyników i zachowań oczekiwanych przez pracodawców.
Do subfunkcji motywacyjnej wynagrodzeń można zaliczyć:
przyciąganie pracowników zatrzymanie pracowników pobudzanie pracowników
rozwój pracowników;
rekompensowanie trudnych warunków pracy;
zapobieganie konfliktom lub rozwiązywanie ich na tle stosunków pracy.
Formy wynagrodzenia:
forma czasowa; formy prowizyjne płac
formy czasowo-premiowe;