DYSCYPLINAMI
Ma to związek z istotną cechą kryminalistyki, a mianowicie z „ KOMPLEKSOWOŚCIĄ” . Kryminalistyka bowiem w dążeniu do swych celów korzysta z osiągnięć innych nauk, min. medycyny, biologii, fizyki, chemii, matematyki, statystyki, cybernetyki. Najbliższe związki łączą ją jednak z prawem karnym, zarówno materialnym, jak i procesowym, oraz z kryminologią .która jest nauką o zjawisku przestępstwa, przestępcy, objawach i przyczynach przestępczości i innych zjawiskach patologii społecznych oraz o ich zapobieganiu , a także o funkcjonowaniu systemu sprawiedliwości kaniej. Bliskie związki łączą również kryminalistykę z wiktymologią, czyli nauką zajmującą się ofiarą i jej rolą w genezie przestępstwa. Osiągnięcia innych nauk stosuje wprost, przystosowując je do własnych potrzeb, bądź też na icłi podstawie wypracowuje własne metody badawcze.
Jeżeli chodzi o określenie „ kompleksowości”, to oznacza ono, to, iż w dążeniu do osiągnięcia swych celów korzysta ona z osiągnięć innych nauk, min. medycyny, biologii. Osiągnięcia innych nauk stosuje wprost, przystosowując je do własnych potrzeb, bądź też na ich podstawie wypracowuje własne metody badawcze. Jest ona dyscypliną naukowa stosowaną . Jest dyscypliną samodzielną . Ma pewien uporządkowany system twierdze, sposobów i metod działania. Są one podporządkowane takim celom, jak: opracowywanie metod ujawniania przestępstw, wykrywania ich sprawców orz gromadzenia przeciwko nim dowodów winy. Chodzi również o sposoby zapobiegania ich popełniania Jeżeli chodzi o charakter empiryczny kryminalistyki, to dotyczy to przede wszystkim faktu, iż przeprowadza ona liczne doświadczenia dla własnych potrzeb, stąd właśnie jej praktyczny charakter.