a. Konwencje dwustronne - pierwsze zawarte były już w XII i XIII w.
b. Konwencje wielostronne - obecnie istnieją trzy konwencje wielostronne: dwie regulują stos. konsul, państw amerykańskich - konwencja o funkcjach konsul, z Caracas z 1911 r. i konwencja hawańska o funkcjonariuszach konsul, z 1928 r. Powszechną umowa jest Konwencja wiedeńska o stos. konsul, podpisana 24 kwietnia 1963 r. (weszła w życie w 1967 r.)
c. Zwyczaj międzynarodowy - konwencje dwustronne zawierające identyczne rozwiązania, mogą być traktowane jako dowód istnienia powszechnej praktyki przyjętej przez prawo.
d. Ustawodawstwo wewnętrzne - w granicach dozwolonych PM; każde państwo samo określa pragmatykę służbowa urzędów konsul., określa ich prawa, obowiązki, rangi itp.
2. Ustanowienie stosunków konsularnych. Początek i koniec funkcji konsularnych
a. Ustanowienie stos. konsul. - na podstawie wzajemnego porozumienia; zgoda na ustanowienie stos. dyplom, z reguły oznacza również zgodę na nawiązanie stos. konsul.; zerwanie stos. dyplom, nie pociąga za sobą zerwania stos. konsul.
b. Wykonywanie funkcji konsul, przez misje dyplom, - specjalne wydziały konsularne, Polska posiada 37 wydziałów konsularnych w ambasadach RP. Nie jest wymagana zgoda państwa przyjmującego, lecz jedynie notyfikacja osób. które wykonują funkcje konsul, przy ambasadach.
c. Ustanowienie placówek konsul. - zgoda na nawiązanie stos. konsul, pozwala państwu wysyłającemu na ustalenie siedziby uizędu konsul., jego klasy i okręgu konsul, (ustalenie kilku placówek konsul, działających w określonych częściach terytorium państwa przyjmującego); propozycje państwa wysył. podlegają aprobacie państwa przyjm.
d. Listy komisyjne (patenty) - propozycja co do osoby szefa placówki konsul.; szefowie placówek konsul, otrzymują tzw. listy komisyjne wystawione przez głowę państwa, premiera czy ministra SZ (zależnie od przepisów prawa wewnętrznego); wymieniają one nazwisko szefa, jego klasę, okręg konsularny i siedzibę placówki. Patent przekazywany jest tządowi państwa przyjmującego (droga dyplom.). Państwo przyjmujące udziela zgody - udziela exequatur (dopuszczenie szefa placówki do pełnienia swoich funkcji). Nie ma obowiązku udzielania wyjaśnień w przypadku odmowy exequatur.
e. Zakończenie funkcji konsul. - zawiadomienie przez państwo wysył. państwa przyjm. o zakończeniu czynności przez funkcjonariusza konsul., cofniecie exequatur, notyfikacja przez państwo przyjm. państwu wysył., że przestało uważać daną osobę za członka personelu konsul., zdarzenia losowe, zerwanie stos. konsul., wybuch wojny, zmian w podmiotowości itp.
3. Funkcje konsularne
a. ochrona interesów państwa wysył. i jego obywateli,
b. popieranie rozw. stos. handlowych, gosp., kulturalnych i naukowych między państwami,
c. zapoznawanie się z warunkami i rozwojem życia handlowego, gosp.. kulturalnego i naukowego (legalnymi sposobami), składanie sprawozdań rządowi,
d. wystawianie paszportów i wiz.
e. udzielanie pomocy własnym obywatelom,
f. pełnienie czynności notariusza i urzędnika stanu cywilnego,
g. ochrona interesów spadkowych własnych obywateli, ochrona interesów nieletnich osób i osób pozbawionych pełnej zdolności do czynności prawnych,
h. reprezentowanie współobywateli pized sadem lub innymi władzami.
i. wykonywalne nadzoru nad i kontroli nad statkami i samolotami.
4. Immunitety i przywileje konsularne
> węższe od przywilejów i immunitetów dyplom.: funkcjonalność.
5. Immunitety i przywileje placówki
a. Prawo używanie flagi i godła oraz nietykalność placówki konsularnej -
władze państwa przyjm. bez zgody szefa placówki nie maja prawa wkraczania do pomieszczeń