105329

czterowektorowe, takie jak np. czterowektorenrgii-pędu. Wówczas do powyższych wzorów podstawia się zamiast czasu energię relatywistyczną cząstki podzieloną przez c, a składowe wektora położenia zastępuje się składowymi pędu. Wielkości tensorowe, spinorowe, itp. podlegają ogólnemu przekształceniu Lorentza, wyrażonemu bardziej złożonym układem równań.

Iatrentza-Fitzgeraldaskrócenie. Lorentza-Fitzgeraldakontrakcja. efekt relatywistyczny (teoria względności) polegający na skracaniu się długości poruszających się przedmiotów w kierunku równoległym do wektora prędkości

Jeśli w spoczywającym względem danego ciała układzie odniesienia ciało ma długość x_G. to gdy porusza się z prędkością v, jego długość równa jest

x = x₀ m'1 - v² / c²

gdzie c - prędkość światła w próżni.

Istnienie takiego efektu zapostulowal w 1891 fizyk angielski Georg Francis Fitzgerald (1851-1901) dla wyjaśnienia negatywnego wyniku doświadczenia Michelsona-Morleya. Koncepcje tą rozwinął w latach 1892-1893 H.A. Lorentz (Lorentza transformacja).