105488

Ad. d) Wynika z istoty pracy podporządkowanej. Wykonywanie poleceń pracodawcy lub osoby go reprezentującej jest prawidłowe, poza przypadkami kiedy dane polecenie jest niezgodne z prawem, umową o pracę, zasadami współżycia społecznego lub które naruszają interesy pracodawcy. Wtedy to pracownik powinien wstrzymać się z jego wykonaniem i przedstawić swoje zastrzeżenia przełożonemu. Jeśli ten je potwierdzi, należy je wykonać, chyba że jest ono sprzeczne z prawem.

Pracownik ma prawo odmówić wykonania polecenia sprzecznego z umową o prace, np. dotyczącego wykonania czynności nienależących do jego obowiązków, ale z uwagi na obowiązek dbałości o interesy pracodawcy nie powinien tego czynić, jeżeli szczególne interesy pracodawcy wymagają spełnienia takiego polecenia i nie stoi temu na przeszkodzie ważny interes pracownika.

Pracownik ma również prawo odmówić wykonania pracy w warunkach bezpośrednio zagrażających życiu lub zdrowiu albo pracy w godzinach nadliczbowych po przekroczeniu dozwolonego rocznego limitu godzin, jeśli nie zachodzą okoliczności takie jak awaria czy akcja ratownicza.

Obowiązek odmowy wykonania polecenia powstaje wtedy, gdy zawiera ono nakaz dokonania czynu zabronionego pod groźbą kary, jeśli pracownik ma (lub mieć powinien) tego świadomość (mirro że k.p. o tym wprost nie stanowi).

Pracownik nie jest podporządkowany pracodawcy zakresie pełnionych funkcji społecznych, nawet jako członek komisji pojednawczej działającej w zakładzie pracy lub jako członek komisji dyscyplinarnej.

Niektóre kategorie pracowników mają ustawowo zagwarantowaną niezależność, w szczególności także od pracodawcy, co do meritum wykonywanych czynności np. sędziowie, czy radcowie prawni.

Ad. e) Art.211kp stanowi, że jest to podstawowy obowiązek pracownika. Pracowni powinien go przestrzegać w interesie własnym, współpracowników, pracodawcy oraz w interesie publicznym. W szczególności, wg art.211kp pracownik powinien m.in. znać przepisy i zasady bhp, wykonywać pracę zgodnie z nimi, czy stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych.

Ad. f) Na obowiązek dbałości o dobro zakładu pracy (wg T. Liszcz - powinno być to dbałość o dobro pracodawcy) składają się dwie powinności: ochrony mienia zakładu:

-    nie przywłaszczać go,

-    nie tolerować przywłaszczania przez innych,

-    nie niszczyć i nie uszkadzać,

-    zabezpieczyć je - w miarę możliwości - przed szkodami grożącymi ze strony osób trzecich i sił

przyrody,

-    używanie maszyn, innych urządzeń, surowców i energii zgodnie z ich przeznaczeniem oraz ich

oszczędzanie.

Obowiązek dbania o mienie pracodawcy obciąża w szczególny sposób pracowników, którym powierzono określone mienie z obowiązkiem zwrotu lub do wyliczenia się. Panoszą oni w związku z tym zaostrzoną odpowiedzialność materialną za szkody w powierzonym mieniu.

-    zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę

- pracownik powinien zachować dyskrecję nie tylko w sprawie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorcy (tajemnicę handlową) czy zawodową, ale także innych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

Obowiązek dbałości o dobro pracodawcy dotyczy także nietypowych sytuacji, gdy wymaga tego interes pracodawcy. Pracownik powinien świadczyć na polecenie pracodawcy więcej pracy niż określa to umowa lub przepis prawny (praca w godzinach nadliczbowych) bądź pracę innego rodzaju, a nawet podejmować z własnej inicjatywy, bez polecenia, możliwe działania, nienależące do jego zakresu czynności, które są konieczne np. do zapobieżenia szkodzie grożącej pracodawcy.

Ad. g) W Ffolsce występuje wiele tajemnic ustawowo chronionych:

państwowa - na podst. ustawy z 22.01.1999 r. o ochronie informacji niejawnych - jest to

informacja niejawna, której nieuprawnione ujawnienie może spowodować istotne zagrożenie dla podst. interesów RP, szczególnie dla niepodległości lub nienaruszalności terytorium, interesów obronności państwa i obywateli, albo narazić te interesy na co najmniej znaczną szkodę. Określana klauzulą „tajne" lub ściśle tajne", służbowa (ustawa z 22.01.1999 r.) - informacja niejawna niebędąca tajemnicą państwową , uzyskana w związku z czynnościami służbowymi albo wykonywaniem spraw zleconych, której