105729

105729



Wyznaczanie stałej rćAyncwatp reakcji kom/tleksu jodu / aromatami metodą spektrototometryc/ną

AOOObOc

gdzie:

O- molowy współczynnik absorpcji; b - grubość warstwy;

c - stężenie molowe składnika absorbującego.

Reakcja jodu z pierścieniem aromatycznym:

Cząsteczka jodu tworzy chętnie kompleksy z donorami elektronów, którymi na przykład są pierścienie aromatyczne czy też alkohole. Pod wpływem kwantu promieniowania elekrtomagnetycznego z układu aromatycznego wybijany jest elektron, który „lokuje" się w pustym orbitalu jodu. Związki kompleksowe tego typu nazywamy związkami z przeniesieniem ładunku. Powstający kompleks wykazuje maksimum absorbcji w paśmie bliskiego nadfioletu przy ok. 320 nm. Zarówno jod jak i etylobenzen przy tej długości taki wykazuje znikomą absorbcję. Na tej podstawie można spektrofotometrycznie ilościowo określić stężenie powstałego kompleksu.

Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest wyznacznie stałej rów/nowagi reakcji jodu z aromatami metodę spektrofotometryczną:

Ar + l2 o Ar/2

Metoda pomiaru:

Pomiar absorpcji przeprowadzamy przy długości fali 320 nm. Doświadczenie wykonujemy dla kompleksu jod: etylobenzen. Próbką odniesienia jest n-heptan. W oznaczeniu używamy wyjściowego roztworu jodu w n-heptanie o stężeniu 0.0004 mol/l oraz 2-molowago roztworu etylobenzenu w n-heptanie. Wykonujemy zestaw roztworów o różnym stosunku jod: etylobenzen. Dla każdej próbki mierzymy za pomocą spektrofotometru absorpcję.

II. Część obliczeniowa.

Oznaczamy absorpcję dla roztworu jodu i etylobenzenu:

Roztwór:

T [%]

A

iodu

98.0

0.0088

aromatu

94.8

0.0232


Na podstawie uzyskanych wyników obliczamy molowe absorbancje jodu ot oraz etylobenzenu o„:

_ A ' bxc

-    grubość warstwy pochłaniającej: b=0.998cm

-    stężenie I2 w n-heptanie: c,2=0.0004 mol/dm3

stężenie etylobenzenu w n-heptanie: c*=2 mol/dm3

0.998 0.0004

= 0.0116


0.0232

0.998-2

2



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
2.    Cel ćwiczenia: Wyznaczanie stałej równowagi reakcji tw orzenia kompleksów jodu
CCF20131104006 2. CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej szybkości reakcji inw
DSC00602 Sprawozdanie ćw. 6-1:Wyznaczanie stałej szybkości reakcji pierwszego rzędu. Wyznaczanie sta
DSC00607 Graficzne wyznaczenie stałej szybkości reakcji K X
Wyznaczanie stałej równowagi reakcji I2 +l~ = /3 metodą podziału K aCr,C», Cr , zatem Ko=Kr. Jeżeli
2. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej równowagi reakcji I2 + / =/j w roztworze wo
KINETYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH Wyznaczanie stałej Michaelisa (KM) na przykładzie kwaśnej fosfatazy
IMAG0334 (4) oraz stałej KM Wyznaczanie szybkości maksymalnej reakcji Vmax RównanieLtnewemera -Burka
7] PARAMETRY KINETYCZNE REAKCJI 125 t Ryc. 3. Wyznaczanie stałej Michaelisa (Km) i szybkości
CCF20081011008 (3) Wyznaczanie stałej Michaelisa Km dla reakcji hydrolizy sacharozy przez inwertazę
12447 skan0208 Kinetyka chemiczna 211 Rys. 5.1. Wyznaczanie rzędu i stałej szybkości reakcji metodą
14466 P1040136 RlnK Wyznaczanie funkcji termodynamicznych reakcji na podstawie pomiarów stałej równo
Sprawozdanie z ćwiczenia: Wyznaczanie stałej reakcji h +l~

więcej podobnych podstron