niczemu nie służą. Piękne obyczaje = dobre życie, piękno ściśle wiąże się z dobrem w tym kontekście.
AGATON- dobro, idea dobra i piękna przekraczała wszystko co jest względne. Dobro i piękno w sobie- byt ponad wszelkim bytem. Byt zorientowany na jedno dobro pokiywa się z ideą celowości owego porządku
Pitagorejsko-platońskie pojęcie „wiary” - piękne jest to, co jest proporcjonalne, na miarę Arystoteles odnajduje piękno w porządku matematycznym, byt najdoskonalszy to byt czysto rozumowy. Kosmos- ład, porządek. Porządek matematyczny odpowiada porządkowi niebios. Piękno związane z miarą, symetrią i z tym co świeci, jest „jasne” (=prawdziwe). Ścisły związek między pięknem, dobrem a prawdą
Porządek kosmosu a porządek ziemski- jakość bycia człowiekiem (wewnętrzna postawa człowieka i odpowiadający tej postawie czyn, wewnętrzna postawa uwidacznia się w działaniu) Owo piękne działanie wymaga dla swojego przejawienie się przestrzeni- przestrzeń polityczna- wspólna przestrzeń ludzi wolnych i równych.
Paideia- grecka kultura, nazwa kultura pochodzi od rzymskiego słowa celere- związek człowieka z przyrodą - człowiek uprawia i pielęgnuje naturę tak długo, aż stanie się „domem”, miejscem zdatnym do życia. Kultura = kultura bogów, to do bogów należy ziemia i my. Chroniąc ją, oddajemy cześć bogom. Kultura - sprawy umysłu i ducha ludzkiego, kształtowanie/ naprawa duszy czyli kultura animi.
Cyceron: dusza jak i pole może być urodzajna bez uprawy. Uprawą duszy jest filozofia. Kultura = agrokultura w Rzymie, darzono ją wielkim szacunkiem (= uprawa roli) Agrotechnika = agrokultura dziś
Dla Greków uprawa natuiy do wydzielenia ziemi jej płodów (Hezjod)