komórek liniowych oraz związane z tym ryzyko nadmiernego wzrostu liczby Komorek sztabowych
3) STRUKTURA FUNKCJONALNA
Znajduje zastosowanie w finnach o niedużych rozmiarach z ograniczona liczba zadań Charakteryzuje się występowaniem działów funkcjonalnych kierowanych przez specjalistów oraz złamaną zasadą jedności rozkazodawstwa. W strukturze tej dany członek organizacji, pracownik podlega więcej niż jednemu kierownikowi W przypadku problemów przy wykonywaniu zadań może zwrócić się do odpowiedniego specjalisty.
Zastosowanie tego typu struktury wymaga istnienia dużego zaufania między kierownikami, ponieważ w przeciwnym przypadku prowadzić może to do konfliktów. Tego typu struktury zostały po raz pierwszy wprowadzone przez Frederica Taylora.
Struktura funkcjonalna | |
Zalety |
Wady |
• zdolność szybkiego reagowania na |
• naruszenie zasady jednoosobowego |
zmiany. |
kierownictwa. |
• łatwy nadzór, |
• problem z rozgraniczeniem zakresu |
• możliwość konsultacji |
odpowiedzialności i kompetencji |
kierowniczych. |
kierowników, |
• specjalizacja na poziomie |
. możliwość wydania sprzecznych |
funkcjonalnym i hierarchicznym. |
poleceń, |
• krótkie drogi przepływał infonnacji. |
• zbyt rozbudowany aparat kierowniczy. |
• kompetentna porada doradców. |
• łatwość automatyzacji komórek |
• większa elastyczność, koncentracja |
funkcjonalnych. |
na zadaniach. |
• trudności koordynacji czynności |
kierowniczych. |
4) STRUKTURA MACIERZOWA
została wprowadzona w latach 60 w przemyśle kosmicznym Pionierską role w zastosowaniu tej struktury odegrała NASA (NationalAeronauiics and Space Administration). Strukturę macierzową najczęściej buduje się wokół problemów lub projektów, w których realizację zaangażowana jest organizacja. Są one na ogól ujmowane w wierszach macierzy. Kolumny macierzy są odpowiednikami stałych, powtarzalnych funkcji, podobnych do funkcji występujących w strukturze funkcjonalnej.
Struktura ta ma zastosowanie w przypadku wystąpienia potrzeby realizacji pewnych przedsięwzięć specjalnych, które wymagają powołania zespołów projektowych. Członkami tych zespołów są pracownicy stałych komórek organizacyjnych Oddelegowanie pracowników może odbywać się na zasadzie:
• pełnego wyłączenia z macierzystej komórki na czas realizacji przedsięwzięcia i całkowitego podporządkowania służbowego kierownikowi powołanego zespołu projektowego (mówimy wtedy o tzw. zespołach projektowych).