przybywa ich ok. 140min, z czego 50mln umiera.1 Niewątpliwie w krajach uznawanych za rozwijające się, odsetek ten jest nadal najwyższy (tempo wzrostu liczby ludności wynosi ok. 3% ), mimo iż odnotowuje się coraz mniejszą ilość dzieci przypadających na jedną kobietę. W krajach słabo rozwiniętych duży przyrost naturalny wynika nie ze stricte wysokiej stopy urodzeń i spadku wskaźnika umieralności, ale przede wszystkim (a co wydaje się być zaskakujące), z podejścia do tradycji. W społeczeństwach tradycyjnych bowiem, liczna rodzina stanowi wartość nadrzędną i nie poddawaną żadnej dyskusji. Rodziny są najczęściej wielopokoleniowe, co z kolei sprawia- mając na uwadze krótkie trwanie życia ludzkiego w danych regionach; że to dzieci tak naprawdę stanowią zabezpieczenie bytu rodziców (brak jest tutaj niestety systemów emerytalnych). Na dużą liczbę potomstwa wpływa zatem panujący model rodziny kształtowany swoją drogą m.ia przez religię, kulturę (np. w krajach Bliskiego Wschodu miarą zamożności jest liczba posiadanego potomstwa płci męskiej) czy wreszcie środowisko zamieszkania (zazwyczaj w krajach słabo rozwiniętych występuje niski poziom urbanizacji, a na terenach wiejskich częściej spotyka się rodziny wielodzietne). Charakterystyczny jest tutaj także niski poziom wykształcenia, który zamyka przed mieszkańcami wiele możliwości.2
Tempo wzrostu liczby ludności krajów słabo rozwiniętych jest na tyle szybkie, iż szacuje się nawet, że do 2025 będzie ona stanowić blisko 80% całej populacji (ludność krajów Trzeciego Świata już w 1984r. stanowiła, w zależności od sposobu liczenia, od 60-70% ludności świata). Praktycznie ponad połowa ludności świata będzie niedługo skoncentrowana w ośmiu największych państwach Trzeciego Świata: Chiny, Indie, Indonezja, Brazylia, Pakistan, Bangladesz, Nigeria i Meksyk.3
Stały wzrost ludności na kuli ziemskiej, stawia przed nami szereg pytań: czy i jak ludzkość zapewni wszystkim dostateczną ilość wyżywienia, zlikwiduje głód, zapewni wykształcenie, ochronę zdrowia i miejsca pracy. Dotyczy to głównie Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej. Najważniejszym jednak problemem jest kwestia zabezpieczenia zdrowotnego, emerytur i opieki medycznej w tych krajach.
Niestety, jak powszechnie wiadomo, pomimo zawrotnego rozwoju medycyny, nadal w krajach Trzeciego Świata odnotowuje się wysoki odsetek umieralności, zwłaszcza wśród niemowląt. Średnia długość życia w Afryce w niektórych przypadkach jest krótsza niż w Europie o około 30 do 40 lat.4 Wybrane różnice długości życia obrazuje tabela 1 i 2.
1 https .//www.cia. gov
1. Sachs. Drogi i manowce świata „B”. Warszawa 1964. 9- 15