108451

należy do sztuki sakralnej, czy świeckiej decyduje subiektywny odbiór. I tak, dla

człowieka o postawie laickiej Biblia, posąg Jezusa będą tylko dziełami sztuki, a nie

przedmiotem kultu. Na skutek procesu laicyzacji, następuje zjawisko odsakralizo-

wania niektórych dzieł sztuki, np. muzyki religijnej.

-» SZTUKA-rozdzielenie sztuki od rzemiosła początkowo miało miejsce w Odrodzeniu, ale ostatecznie nastąpiło w XVIIw.-wtedy uświadomiono sobie, że do

uprawiania sztuki potrzebna jest nie tyle wiedza, co talent i smak. To właśnie w XVIIw po

jawiło się pojęcie „sztuki piękne" dla określenia m.in. muzyki, malarstwa,

rzeźby,

tańca, poezji czy wymowy. Współcześnie odżyły wątpliwości co do zakresu

poję-

cia „sztuki". Uważa się, że system „sztuka" jest otwarty; wzbogacony został o no-

we rodzaje: film, fotografię, telewizję. Wątpliwość dotyczy też całości przeciwstawienia sztuki nauce i rzemiosłu. Zakwestionowano, że sztuki to piękno,

ponieważ

przestało ono stanowić kanon obowiązujący. Szczególnie duże znaczenie

przywiązuje się do oddziaływania sztuki. Problemem tym zajmuje się „wychowanie

przez

sztukę". Termin wprowadzony przez H. Reada oznacza naprawę zastanej

rzeczywistości społecznej i poszukiwanie wewnętrznej tożsamości człowieka, kształtowanie

integralnej osobowości człowieka przez oddziaływanie sztuki, polegające na

rozwi

janiu zainteresowań i wyrabianiu pożądanych społecznie postaw.Poza kształceniem

wrażliwości estetycznej, chodzi o kształtowanie właściwych więzi interpersonal nych, stymulowanie wyobraźni i ekspresji twórczej, wzbogacanie wiedzy.

-> JĘZYK-KOMUNIKACJA: komunikacja językowa odgrywa szczególnie istotną rolę w całości kultury. Zdolność posługiwania się językiem należy do najistotniejszych cech wyróżniających człowieka od innych istot żyjących. Język stanowi podstawowy środek komunikacji:

■    przekazuje treści myślowe;

■    determinuje w pewnym zakresie sposób widzenia świata: jest jakby

zbiorowym

okiem, którym każdy mówiący patrzy na świat łudząc się, że patrzy własnym;

■    kształtuje rzeczywistość człowieka i w tym sensie determinuje rezultaty

poznania