3 |
3 |
0 |
0,5 |
1 |
4 |
3 |
0 |
0,5 |
1 |
Obserwacje:
W probówce 1 roztwór przyjął rdzawo-brązowy kolor. W probówce 2 i 3 roztwór przyjął barwę szarą, w 4 kolor jasnobrązowy. Roztwory w 1, 2 i 3 probówce były mocno spienione i klarowne, natomiast w 4 mniej spieniony i przejrzysty.
Wnioski:
W probówce nr 3 reakcja nie zaszła, ponieważ wcześniejsze podgrzanie spowodowało dezaktywację oksydazy. W probówce 2 reakcja również nie zaszła, ponieważ nie było w niej pirokatechiny, która stanowi substrat reakcji. Wyciąg z ziemniaka zawiera ugrupowania polifenolowe, która uaktywnia się w wyniku połączenia z substratem. Pozytywny wynik dały próby nr 1 i 4 co świadczy o obecności oksydaza polifenolowej w wyciągu z ziemniaka. Różnica w kolorach wynika z różnicy szybkości utleniania, które zaszło szybciej w probówkach 1, 2 i 3 niż probówce 4 ze względu na ograniczenie tlenu. Próby 2 i 3 zostały wykonane w celu wykrycia wpływu wysokiej temperatury na aktywność enzymu i ustalenia substratu reakcji.
Zadanie 2. Próba benzydynowa.
Wstęp teoretyczny:
Próba benzydynowa jest to próba służąca do wykrywania enzymu peroksydazy, która jest katalizatorem utleniania nadtlenkiem wodoru różnych substratów, tu odczynnika benzydynowego, który pod działaniem utleniaczy daje błękitny wielocząsteczkowy produkt o złożonej budowie. W obecności peroksydaz utlenianie przebiega bardzo szybko.
Przebieg doświadczenia:
Do dwóch probówek dodano ok. 1 ml wyciągu z ziemniaka. Jedną z nich ogrzano w łaźni wodnej (temperatura 100°C) i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej. Do obu probówek dodano ok. 1 ml świeżo przygotowanego odczynnika benzydynowego.
Obserwacje:
Roztwór wcześniej zagotowany nie zmienił barwy, pozostał ciemnoszary, natomiast wcześniej zagotowany zmienił kolor na ciemnoniebiesko po dodaniu odczynnika benzydynowego.
Wnioski:
W wyciągu z ziemniaka, który nie był wcześniej ogrzany obecny jest enzym peroksydazy. Wysoka temperatura dezaktywowała enzym.
Zadanie 3. B-amvlaza z nasion zbożowych.
Wstęp teoretyczny:
2