109444

oddaje wodę powyżej 135°C. Kwas cytrynowy występuje w niewielkich ilościach w większości organizmów żywy ch. gdyż spełnia ważną rolę w ich metaholi/mie - jest ważnym produktem przejściowym w cyklu Krebsa (zwanym stąd cyklem kwasu cytrynowego). W większych ilościach występuje w niektórych owocach, np. w cytrynach, w których stanowi nawet do 8% suchej masy. W przemyśle kwas cytrynowy jest otrzymywany głównie przez fermentac ję cukru za pomocą kultur - pleśni - kropidlaka As/H-rgillns niger. Kwas cytrynowy jest używany jako regulator kwasowości i przcciwutlcniac/ w przemyśle spożywczym. Solc kwasu cytrynowego -cytryniany - są stosowane jako leki pizy niedoborze określonego metalu w organizmie.

Alkohol etylowy lub etanol - związek organiczny z grupy alkoholi o wzorze C>H<OH. Etanol do celów spożywczych otrzymuje się w wyniku fermentacji alkoholowej. Podstawowymi surowcami do produkcji etanolu są: buraki cukrowe, trzcina cukrowa, ziemniaki, i wiele innych roślin DziaJattie na organizm człowieka:

Alkohol etylowy należy do związków chemicznych, które szybko wchłaniają się z przewodu pokarmowego - iuź w ciągu 5-10 minut po spożyciu można go wykryć we krwi. W ciągu 15 minut wchłonięciu ulega 50% spożytej dawki. Po pewnym czasie stabilizacji stężenia alkoholu etylowego w tkankach, rozpoczyna się proces jego eliminacji. Jest to w 90% eliminacja enzymatyczna, a w 10% usuwanie w postaci niezmienionej z moczem i powietrzem wydychanym. Metabolizowanie alkoholu etylowego przebiega w komórkach wątrobowych (hepaiocytach) przy udziale trzech enzymów. Są to: MEOS. dehydrogenaza alkoholowa, katalaza. Etanol w szczególnym ujęciu jest środkiem odurzającym o działaniu narkotycznym. Wypicie 150-250 g alkoholu etylowego może okazać się śmiertelne, choć nie są to zbyt częste przypadki i zwykle są one uwarunkowane innymi czynnikami takimi jak np. choroby układu krwionośnego. Działanie etanolu w kategoriach substancji narkotycznej jest zbliżone do działania deures autów. W małych dawkach - rzędu 30-35 ml (duże piwo, dwa kieliszki wódki) wywołuje on stan pobudzenia, przyspieszone bicie serca, rozszerzenie źrenic oczu. zaprzestanie odczuwania zmęczenia i ogóbią poprawę nastroju. U zdrowej, młodej osoby, która do tej pory nie spożywała alkoholu, wypicie 100 g etanolu (ok. 1/4 1 wódki) powoduje już zwykle stan silnego zamroczenia - objawiający się utratą sprawności mchowej, problemami z utrzymaniem równowagi, utratą konUoli nad własnymi emocjami. W skrajnych postaciach zamroczenie alkoholowe przejawia się czasami całkowitą utratą świadomości i zanikami pamięci. Spożywanie alkoholu etylowego podczas ciąży może prowadzić do wystąpienia u dziecka alkoholowego zespołu płodowego. Etanol jest substancją o słabym potencjale uzależniającym. Sporadyczne spożywanie etanolu zwykle nie pow'oduje uzależnienia, jednak systematyczne jego spożywanie - nawet w niewielkich ilościach - prowadzi do pełnego, fizycznego uzależniana. Nagłe odstawienie lub zmniejszane spożywania alkoholu powoduje wystąpienie objawów zespołu abstvnaicvinego. a u ok. 5% alkoholików' -majaczenia alkoholowego. Zespół uzależnienia od alkoholu (etylowego) bywa nazywany także alkoholizmem. Spożycie alkoholu etylowego jest związane ze zwiększonym lyzykian wystąpienia raka dna jamy ustnej, gardła. krtani, przełyku i wątroby (w przypadku wystąpienia marskości tego narządu) oraz prawdopodobnie raka piersi. okreżnicy i odbytnicy. Seurofarmakoloea: działanie alkoholu na komórki mózgu jest wielokierunkowe.

Alkohol wpływa na błony komórkowe neuronów zwiększając ich płynność, przez co zaburzone są funkcje kanałów jonowych. Alkohol wchodzi także w bezpośrednie interakcje z receptorami GABA. NMDA. a także z receptorami acetylocholiny i serotoniny. Wpływ' alkoholu na receptory może polegać na ich pobudzaiiu lub zahamowaniu. Pod wpływan alkoholu dochodzi także do uwalniania endorfiny i dopaminy co warunkuje "nagradzające" działanie alkoholu. Regularne nadużywanie alkoholu powoduje "hiperaktywność" receptorów NMDA i nieaktywność receptorów GABA czego skutkian jest wystąpienie zespołu abstynaicyjnego

Bimber (samogon) - napój alkoholowy produkowany w warunkach domowych. Otrzymywany przez destylacie zacieru z domowej fermentacji. Zależnie od surowców i sposobu oczyszczania bimber różni się zapachem i smakiem. Najczęściej otrzymywany z najtańszych produktów' (zboże, ziemniaki, cukierki, cukier, melasa) bez dodatkowej rektyfikacji, jest bezbarwny i ma ostry, nieprzyjemny zapach, ale oczyszczony, najczęściej węglan aktywnym, występujący w mieszankach (np: w aierkoniaku) daje wrażenie smaku zwykłego spirytusu. Często uszlachetniany jest dodatkian soków ow'ocowych lub leżakowanian. Klasyczny bimber jest teclmicznie biorąc mocno zanieczyszczonym spirytusem o niskiej jakości, zawierającym od 60 do 96% alkoholu etylowego. Ze względu na brak możliwości dokładnej kontroli przebiegu procesu fcnnaitacji w wanmkach domowych i prymitywnych zazwyczaj warunków oczyszczania bimber, nawet smaczny i bezwolny, zawiera zazwyczaj spoty udział rozgałęzioiych alkoholi alifatycznych, które posiadają własności rakotwórcze. Nie można ich się łatwo pozbyć przez prostą destylację. Poiadto w wyniku użycia do destylacji instalacji wykonywanej sposobem "domowym", często zawiera metale: cynk, miedź, ołów, cyna wypłukiwane z aparatury. Innym zagrożaiicm przy wyrobie bimbru może być skażanie go metanolem, który spożyty w nawet niewielkiej ilości powoduje ślepotę (spożycie powyżej lOOml dla dorosłego mężczyzny kończy się śmiercią). Metanol powstaje w' różnych ilościach w procesie fcnnaitacji (w większych, gdy wanmki są nieoptymalne), lecz łatwo można się go pozbyć odlewając pierwszą 'pięćdziesiątkę' na 30 litrów zacieru od reszty destylatu. Etanol zmieszany z metanolem jest naturalną odtnitką (kompetycja o miejsca aktywie w enzymach), wobec czego obecność metanolu w' destylacie obniża jego walory' smakowe lub ewentualnie odbija się na samopoczuciu po spożyciu takiego destylatu.