110084

połowie XVII Zygmunt III Waza, po przeniesieniu stolicy do Warszawy rozbudował pałac i zrobił z niego rezydencję letnią. Po wycofaniu się Szwedów w połowie XVII wieku zamek przeszedł na własność Lubomirskich, którzy do odbudowy zatrudnili Tylmana.z Gameren. Rezydencja ujazdowska stwarzała możliwość swobodnego komponowania na wielkiej przestrzeni założenia architektoniczno-parkowego; takich możliwości nie stwarzał „miejski" zamek warszawski. Kolejna przebudowa miała miejsce z inicjatywy Stanisława Augusta Poniatowskiego. Przebudowa ta, prowadzona w latach 1766-1771 przez Fontanę, Merliniego i Moszyńskiego, przy udziale Stanisława Augusta, przerwana została w roku 1788, ponieważ król był niezadowolony z wyników. Większą uwagę poświęcono parkowi i znajdującym się tu budowlom. W ten sposób powstało założenie nazwane później Łazienkami. Z Zamkiem Ujazdowskim związany był tzw. Zwierzyniec - terenów przeznaczonych dawniej na polowania - czyli praktycznie cały teren, o którym mowa.

SLAID.

Mimo, że Pałac na Wodzie powstał troszkę później niż niektóre budynki w parku, zdecydowałam się zacząć właśnie od tego obiektu, ponieważ jest najważniejszy.

Pałac Na Wodzie przebudowany został z dawnej Łazienki Lubomirskiego, wzniesionej przez Tylmana z Gameren w latach 1683-1689 - do dziś zachowane są niektóre wnętrza z dekoracją barokową - przedsionek, pokój Bachusa, pokój kąpielowy.

SLAID.

W roku 1772 do Łazienki, przeznaczonej na mieszkanie dla króla, dobudowano taras północny i urządzono w stylu klasycystycznym niektóre wnętrza. W roku 1775 zbudowano ozdobne schody, prowadzące do otaczającej pałac od północy sadzawki, balustradę ozdobiły posągi starożytnych bóstw i satyrów. Następnie przystąpiono do pełniejszej przebudowy pałacu, nadbudowując piętro.

SLAJD,

Ale dopiero w roku 1784 Merlini dobudował fasadę południową -korzystając ze wzorów Neufforge'a - z wgłębnym, czterokolumnowym portykiem. Niewielkie rozmiary całości, delikatność form i ich artykulacji pozbawiły to dzieło tak znamiennej dla klasycyzmu powagi i surowości. Płaski dach z balustradą i figurami, otoczenie przez wodę i rozległy park decydowały o willowym, kameralnym, praktycznie intymnym charakterze budowli.

SLAID.

W 1787 roku król Stanisław August postawił przed Merlinim i Kamsetzerem zadanie dalszej rozbudowy pałacu. Wiązało się to m.in. z zaprojektowaniem nowej elewacji pałacowej od strony północnej. Nowa elewacja pałacu charakteryzowała się większą prostotą, linearyzmem i