Dinozaurowi perspektywa. Dlaczego taka nazwa? Bo uważa się, że jest przestarzałym źródłem PMP, źródłem nie odpowiadającym wyzwaniom współczesnym, zwłaszcza tmdnym do zastosowania w rozwiązywaniu problemów globalnych, takich jak zmiany klimatu, prawo karne międz., problem praw człowieka, rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych, opanowywanie nowych przestrzeni przez człowieka np. oceanów, przestrzeni kosmicznej. Szczególności element praktyki jest tu słabym ogniwem prawa zwyczajowego w tym ujęcia Recepta na tą słabość: 1. opierać się trzeba na traktatach
2. opierać się na instytucjach międz., w szczególności na OM Oparcie się na traktacie jest atrakcyjne, traktat daje pewną przejrzystość. Instytucje międz. Pozwalają lepiej kształtować traktaty, wypracować techniki ich opracowywania, pozwalają na zachowanie większej spójności. Bo treść traktatu może być w pewnym stopniu standardowa . Traktaty dają też stabilność.
Traktaty mają wady. W szczególności twórcy traktat Nie mogą przewidzieć wszystkiego, co się zdarzy. Niektóre normę trakt. Są na tyle elastyczne, że wykładnia traktatu pozwala nam utrzymać ich aktualność, dostosować do sytuacji, na które może być traktat poszerzony. Pójście w kierunku norm ogólnych powoduje zmniejszenie przejrzystości trakt, co pociąga za sobą problem z egzekwowaniem traktatu. Wbrew krytyce tej teorii dinozaurowej to zwyczaj pozwala ukształtować się normom w nowych sytuacjach, niż traktat.
Perspektywa dynamiczna upatruje „przyszłość regulacyjną” w rezolucjach organów OM, a nie w traktatach. Zwłaszcza podkreśla się większą rolę Rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Uważa się, że ono może odegrać większą rolę dziedzinach, jak ochrona praw człowieka, prawo międzynar. Humanitarne, ochrona środowiska naturalnego. Ta perspektywa mówi, że te rezolucje mogą odegrać większą rolę w kształtowaniu się praktyk państw. Nie tyle jest ważna praktyka państw, ale samodzielna rola, którą też odgrywają uchwały OM, one doprecyzowują uchwały.
Perspektywa niebezpieczna jest w kierunku prawa krajowego. Zwyczaj nie jest w stanie być efektywnie stosowanym w sferze międzynarod, ale też krajowej. Jest wciąż niejasna relacja miedzy normą a zwyczajem, w tym znaczeniu nie jest oczywiste że norma może ten traktat uchylić. Prawo zwyczajowe musi być inkorporowane w prawo krajowe, podlega transformacji w prawie krajowym. Jest kryzys tożsamości PM zwyczajowego, a wynika on stąd, że tradycyjny mechanizm zupełnie się nie sprawdza. Pokazane to na przykładzie użycia siły w SM, kiedy to niby odwoływanie się na prawo zwyczajowe.
Liberalne podejście, nawiązuje do kryterium cywilizacyjnego. Mianowicie społeczność między. Powinna być oparta pewnych wartościach, np. demokracji, poszanowania rządów