111088

Charakterystyka źródła zespół norm opartych na tanowie lub zwyczaju międzynarodowym.

Specyfika sankcji - zespół norm zabezpieczonych przymusem stosowanym indywidualnie przez państwa lub zbiorowo przez organizacje międzynarodowe.

frawo mlędzynarodowj-zcspoł norm regulujących stosunki wzajemne miedzy państwami oraz organizacjami międzynarodowymi i innymi uczestnikami stosunków międzynarodowych mającymi zdolność do działania w stosunkach międzynarodowych:

stroną wojującą w wojnie domowej, ruchan narodowowyzwoleńczym, międzynarodową organizacją rządową.

Stolicą Apostolską.

Zakonan Maltańskim.

Doktryna naturulistyczna. Doktryna podstawowych, zasadniczych praw państwa. Odwołuje się do prawa natury. Zasady prawa międzynarodowego mogą być wyprowadzane z istoty czy natury państwa. Z samego faktu istnienia państwo ma przyrodzone, podstawowe czy fundamentalne prawa, które muszą być respektowane przez inne podmioty. Zwłaszcza: prawo do istnienia, niepodległości, równości, szacunku i do uczestnictwa w obrocie międzynarodowym. Może prowadzić do atomizowania społeczności międzynarodowej, podkreślana i zakwestionowali a istniaiia wspólnego intaesu. Błędna, ponieważ społeczność zmierza nie ku podkreślaiiu absolutnego charakteru suwerenności poszczególnych państw, lecz ku rozwijaniu współpracy i rozwiązywaniu prób łanów globalnych.

Teoria pozytywistyczna (woluntarystyczna). Podstawą obowiązywania prawa międzynarodowego wspólna wola państw, znajdująca swój wyraz w normach zwyczajowych bądź w normach konwencyjnych. Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej w sprawie statku Lotos w 1927r. stwierdził, iż normy prawa obowiązujące państwa pochodzą z ich w^roli wyrażonej w umowach lub w praktyce. Obowiązuje zasada dobrej wiary. Państwo przyjmuje obowiązki z własnej woli. zgoda powoduje skutki prawne, stwarza zobowiązanie międzynarodowe, trwające niezależnie od zgody.

Powody przestrzegania norm prawa międzynarodowego:

-    siła. która gwarantuje ich wykonanie - jak w wypadku norm prawa znajdujących się w^r traktatach pokoju

-    wzajaimość - jak w przypadku prawa dyplomatycznego, konsularnego czy komunikacyjnego

-    wspólny interes całej społeczności międzynarodowej - jak w przypadku norm o ocluonie środowiska naturalnego człowieka, kosmosu.

1)    brak podporządkowania - zasada równości, subordynacji.

2)    brak ustawodawcy - tworzenie, stosowanie, egzekwowanie prawa przez te same podmioty.

3)    tworzenie prawa międzynarodowego jest niesfomializowane i zdecentralizowane - zwoływanie konfcraicji. przedstawiciele państwa akceptują umowy, następuje przyjęcie.

4)    partykularyzm prawa międzynarodowego - aby norma obowiązywała wszystkie państwu muszą wyrazić swoją zgodę (wolę).

5)    specyfika systanu prawa międzynarodowego oraz jego struktury - brak hierarchii, równa moc prawna wszystkich aktów (oprócz Karty NZ i norm zwyczajowych imperatywnych - iuscogens).

6)    brak zorganizowanego aparatu przymusu - Rada Bezpieczaistwa ONZ jest przejawan tworzaua aparatu, decyduje o użyciu sankcji w oparciu o zakaz użycia siły.

7)    brak obowiązkowego sądownictwa międzynarodowego - musi być zgoda państw na sądzone przed trybunałan. zgoda może być indywidualna, rodzajowa lub generalna.

8)    prawo międzynarodowe jest bardziej "odporne" na zmiany niż prawo wewnętrzne.

9)    prawo międzynarodowe zawiera normy jednakowe dla wszystkich państw - zwyczaj powszechny.

Najważidejsze sądy międzynarodowe: