101990

Organizowanie pojmuje się jako proces dostosowywania struktury organizacji do jej celów, zasobów i otoczenia

Strukturę jakiejś całości nazywamy zbiór stosunków między elementami rozpatrywany z określonego względu. Struktura organizacyjna dotyczy zbioru stosunków organizacyjnych, czyli takich, które mają znaczenie z punktu widzenia realizacji określonego celu (lub celów) i których wyrazem są określone więzi organizacyjne.

Elementy struktury organizacyjnej (procesu organizowania)

•    Projektowanie stanowisk pracy

•    Grupowanie stanowisk pracy

•    Ustalania stosunków podporządkowania

•    Określanie rozkładu władzy

•    Różnicowanie stanowisk

•    Koordynacja

Wymiary struktury organizacyjnej:

Konfiguracja charakteryzuje kształt struktury:    rozczłonkowanie, liczba szczebli

hierarchicznych, rozpiętość kierowania oraz proporcje części składowych (komórek, pionów). Centralizacja określa rozmieszczenie uprawnień decyzyjnych.

Specjalizacja określa podział pracy, rozdział zadań między stanowiska pracy i zajmujących je ludzi.

Standaryzacja określa stopień typowości i zrutynizowania czynności w organizacji oraz ujednolicenia zasad postępowania.

Formalizacja określa zakres norm postępowania i zasad komunikowania się w organizacji.

Mechanistyczny model organizacji Organiczny model organizacji

Do tzw. czynników strukturotwórczych zalicza się:

-    cele organizacji,

-    charakter otoczenia organizacji,

-    stosowane w organizacji technologie,

-    kulturę organizacyjną jej uczestników,

-    wielkość organizacji.