114270

Ciało i dusza składają się /. atomów, ale innego rodzaju.

Dusza - to atomy kuliste, bo takie formy mogą łatwo przenikać, a poruszając się powoli wprawiają w ruch inne atomy. Dusza nie jest określonym organem, to czynnik ożywiający, przenikający całe ciało. Dla Greków życie to oddech. Zadaniem duszy jest, zatem ożywianie ciała. Spełnia tą funkcję poprzez wymianę z otoczeniem.

Życie iest oddychaniem - wymianą atomów duszy.

Nieregulamość atomów tworzących ciało sprawia, że ciało ma kształt ażurowy. Atomy duszy przenikają przez to ciała sprawiając, że żyje.

Starzenie - ażurowa struktura powoli traci elastyczność. Śmierć to rozpad ciała i duszy. Dusza jest śmiertelna.

Naukę o szczęściu da się zrelatywizować. Stanem pożądanym jest harmonia.

Z koncepcji człowieka i świata, który jest w nim usytuowany. Jako ideał nie pojawia się hedonizm (przypisywany materialistom). Szczęście nie jest doznaniem przyjemności, zakłóca ona harmonie wewnętrzną. Stanem pożądanym również nie jest smutek. Harmonia ma być wyrażona w nastroju, beztrosce, pogodzie ducha, to prawdziwe szczęście. Nie jest rezultatem strachu przed Bogami, wynika z naszej własnej rozumności (która wynika z teorii atomów).

Skoro Bóg nie istnieje, człowiek nie ma wsparcia. Nie ma Logosu. Punktem odniesienia jest jedynie

własny rozum będący rozumem wszechświata,

^QwięKj_Q.niikr9k9siii9^ilQiiŁdkuiaŁJia^g-Łya.e-ŁegiiIui.gmy-Sp.QSQ.b.^s.tiŁe&aiia-świaia^

Z filozofii materialistycznej wypływa filozofia niezwykłego umiarkowania. Człowiek jest odpowiedzialny za świat. Uniwersalny rozum ma swoje miejsce w człowieku. Nasze postrzeganie rzeczy ma cliarakter względny. To, czym rzeczy są zależy od tego jak je postrzegamy. Wrażenia są względne, relatywne. Człowiek jest ośrodkiem, w którym jawi się świat.

Postrzeganie powstaje w sposób mechaniczny. To, czym rzecz jest (odrywa się od niej i wali nas po oczach) to mechanizm widzenia.

Zmysłu ulegają złudzeniom, którym rozum nie podlega.

Miara i umiarkowanie to właściwy sposób korzystania z rozumności.

„Człowiek jest małym światem” Demokryt (460 - 360r.p.n.e.)

„Piękne rzeczy wypracować można dzięki długiej i uciążliwej nauce, złe owocują same bez trudu"

„Kto szuka dobra z trudnością je znajduje, zło znajdzie choćby go nie szukał”

Dobro wymaga wysiłku, działania. Zło jest biernością, poddaniem się. Zabieganie o dobro chroni nas przed złem.

„Słowa i bogactwo bez rozumu są zbędnym nabytkiem”

„Natura i wychowanie są do siebie podobne”

Wychowanie tworzy drugą naturę.

„Chętnie podjęte trudy dają się znosić lżej, niż podjęte niechętnie"

„Słowo jest cieniem uczynku”

„Więcej ludzi staje się dobrymi przez ćwiczenie, niż są z samej natury”

Od nas zależy, z jakim nastawieniem podchodzimy do tnidów poznania dobra.

Trzeba dbać o pogodę ducha, beztroskę, co czyni nas lepszymi.