114271

Filozofia dziejów Kg Św. Augustyna.

D twórca pierwszej historiozofii; starożytni nie mogli tego osiągnąć, gdyż nie czuli więzi z innymi narodami;

D to nie jest opis ustroju idealnego;

D jedna rodzina, która ma Ojca w niebie, dla której Chrystus umarł na krzyżu;

D celem ludzkości jest rozwój rozumiany jako powrót do Boga;

D postawa introspekcyjna, wola przed rozumem;

0 odrzucenie intelektualizmu i czystego obiektywizmu.

Św. Augustyn uważał, iż ludzkość jest skażona grzechem pierworodnym - to jest źródłem wszelkiego zła. Według Św. Augustyna dzieje ludzkości należy pojmować jako zmaganie się dwóch państw: państwa ziemskiego i państwa Bożego. Państwa te nie mają wyodrębnionego obszaru, obywatele tych państw żyją obok siebie. Przywódcą państwa ziemskiego jest szatan, przywódcą państwa Bożego jest Bóg w osobie Chrystusa. Nie można przewidzieć do którego państwa ktoś należy, gdyż nieznane i niemożliwe do przewidzenia jest działanie łaski Boga, która może sprawić, że grzesznik staje się obywatelem państwa Bożego. Sprawa wyjaśni się na Sądzie Ostatecznym kiedy obywatele państwa ziemskiego zostaną raz na zawsze potępieni, zaś obywatele państwa Bożego będą zażywać wiecznego szczęścia z Bogiem.

Teoria prawa natury wg Św. Tomasza z Akwinu.

prawo natury czyli (prawo naturalne)

*    odnosi się wyłącznie do człowieka;

*    ma ono charakter moralny tzn. „dobro należy czynić, zła należy unikać” (tę zasadę Św. Tomasz przejął od Arystotelesa);

*    człowiek poznaje je mocą własnego rozumu (a nie objawienia). Źródłem pr. natury jest istota człowieka + prawo wieczne (Bóg);

*    Z prawa natury wywodzą się:

a)    ius gentium (prawo ludzkości) pochodzi od prawa natury moralnego, w drodze wynikania, a więc zawiera w sobie jakąś część moralności prawa naturalnego;

b)    ius civile (prawo pozytywne obywatelskie) zawiera bliższe określenie ogólnych zasad prawa natury, uszczegóławia je.

1. Własność wg Tomasza a wg współczesnych filozofów chrześcijańskich.

Św. Tomasz zaliczył prawo własności prywatnej do ius gentium, co oznacza, że własność prywatna jest niepodważalna, wynika z prawa naturalnego. Twierdzi, że jest to najwłaściwsza forma własności. Zdaniem Tomasza ludzie troszczą się o dobra, które są prywatne, natomiast gdy należą do wielu jednostek wspólnie, wtedy każdy pozostawia tę troskę innym jednostkom i w rezultacie nikt nie troszczy się o to co jest własnością wspólną. Ponadto Tomasz argumentuje potrzebę własności prywatnej zachowaniem porządku w przypadku rzeczy prywatnych oraz stwierdzeniem, że harmonijne współżycie obywateli wymaga, by każdy zaspokajał swoje potrzeby tym, co posiada na własność.

Ten niepodważalny charakter prawa własności piywatnej trwał do poł. XX w. Wtedy pojawiły się dzieła neotomistów, którzy w różny sposób odnosili się do prawa własności prywatnej. Część twierdziła, że do ius gentium należy prawo własności w ogóle (nie zaś własność prywatna), zaś do ius civile należy prawo własności w konkretnej postaci. Tak więc z punktu widzenia prawa natuiy nie można wskazać jaka forma własności jest najlepsza, pozostawione to zostało decyzjom poszczególnych państw.