115322

Królestwo Hiszpanii

•    Nie dysponuje prawem weta (ale teoretycznie może odmówić podpisania ustawy bo konstytucja mu tego nie zabrania)

•    Dysponuje prawem łaski

•    Za zgodą parlamentu proklamuje stan wojny

•    Monarcha zwołuje i zamyka sesje parlamentu oraz zatwierdza i ogłasza ustawy.

•    Promulguje ustawy

Parlament

Hiszpański parlament to dwuizbowe, wyłaniane raz na 4 lata, Kortezy Generalne (Las Cortes Generales), w skład których wchodzą:

•    Kongres Deputowanych (Congreso de los Diputados)

•    Senat (Senado).

Obie izby pochodzą z wyborów powszechnych i bezpośrednich.

Czynne i bierne prawo wyborcze w wyborach do obu izb Kortezów Generalnych przysługuje osobom, które ukończyły 18 rok życia (i posiadają pełnie praw politycznych)

Istnieje zasada decentralizacji:

•    Kongres jako reprezentacja całego społeczelistwa

•    Senat jako reprezentacja terytorialna

Izby zbierają się na dwóch sesjach zwyczajnych w roku, zaś na sesjach nadzwyczajnych - na wniosek rządu, absolutnej większości członków jednej z izb lub Stałej Deputacji (potrzebna większość absolutna)

Kongres Deputowanych liczy 300-400 członków (2004 r. było to 350 osób).

Wybierany jest według systemu proporcjonalnego d'Hondta - wyjątkiem są dwa okręgi jednomandatowe w enklawach Ceuta i Melilla (położone na północnym wybrzeżu Afryki).

Obowiązują zasady powszechności, równości, bezpośredniości, tajnści

W podziale mandatów uczestniczą te ugrupowania, którym udało się przekroczyć próg zaporowy ustalony na poziomie 3 proc. głosów, przy czym okręgiem wyborczym jest prowincja - nie stoi więc przy tym nic na przeszkodzie żeby do Kongresu dostały się także te ugrupowania regionalne, których poparcie w skali kraju jest niższe niż 3 proc.

Senat liczy 251 członków.

208 parlamentarzystów wybiera się według systemu większościowego (większość względna) przy zachowaniu zasady równej reprezentacji wszystkich prowincji: każda prowincja wybiera 4 senatorów (wyjątkiem są Baleary i dwie prowincje kanaryjskie - odpowiednio 5 i 11 senatorów), zaś brakująca w tym wyliczeniu część senatorów (51) jest desygnowana przez zgromadzenia ustawodawcze poszczególnych wspólnot autonomicznych: każda z nich - niezależnie od swojej wielkości, czy liczebności - desygnuje jednego deputowanego, jednak te z nich, które są bardziej liczne mają prawo powołać po jednym senatorze na każdy milion swoich mieszkańców.

2 | S t r on a