112800

Najogólniej możemy stwierdzić, że organizacja stwarza przesłanki dla uporządkowanego współdziałania kierownictwa i zespołów pracowniczych, pracy koncepcyjnej i wykonawczej, tworzy podstawę do dobrych stosunków międzyludzkich. Jeśli zasady organizacyjne są naruszone, wtedy racjonalna praca, wolna od uciążliwych tarć nie jest możliwa. Dobra organizacja musi przecierać i torować drogę inicjatywie i energii ludzkiej. Gdy tylko organizacja staje się przyczyną tłumienia tych cech, przekracza jej granice. Najogólniej można przyjąć. Ze właściwa organizacja oznacza pewien układ (system) elementów powiązanych i współdziałających z sobą w określony sposób. Powiązania te mogą być jednokierunkowe bądź budowane na podstawie sprzężeń zwrotnych.

Wynik działania układu może być bardziej lub mniej zbliżony do zamierzonego, a stopień, w jakim cel zostaje osiągnięty, zależy od sprawności układu. Jeśli chce się osiągnąć zamierzony cel, działanie indywidualne bądź zespołowe musi być zorganizowane. Wraz z rozszerzającym się podziałem pracy tworzą się nowe systemy organizacji produkcji (działy, wydziały, korporacje). Układy te są świadomie tworzone przez człowieka, skupiają siłę roboczą, środki pracy i przedmioty pracy niezbędne do realizacji nakreślonych zadań. Mimo postępu technicznego, przejawiającego się również w formie automatyzacji, człowiek jako element sił wytwórczych jest równocześnie niezbędnym składnikiem organizacyjnym jednostki wytwórczej. Człowiek oddziaływuje na przyrodę za pomocą różnego rodzaju narzędzi, zmienia ją podporządkowuje swoim celom. Oddziaływanie to jest najczęściej zespołowe i wymaga określonego sterowania, sugerowanego przez naukę organizacji. Nauka organizacji bowiem zajmuje się badaniem składników i ich powiązań w jednostkach wytwórczych, w tym także człowieka.

Z uwagi na fakt, Ze człowiek jest podstawowym ogniwem w procesie wytwarzania dóbr i usług materialnych to od niego zależy ilość i jakość produkcji, oszczędność materiału i energii, wykorzystanie i stan narzędzi oraz urządzeń wytwórczych itp. Od zaangażowania i aktywności człowieka zależą w znacznej mierze wyniki ekonomiczne jednostki gospodarczej. Właściwa lub niewłaściwa organizacja pracy człowieka może przynieść duże korzyści bądź poważne straty.

W całokształcie badań organizacji człowiek odgrywa decydującą rolę i jest czynnikiem szczególnym, bo istotą żywą, posiadającą specyficzne cechy fizyczne i psychiczne. Różnorodność wykonywanych prac oraz różnorodność otoczenia i stosunków międzyludzkich w czasie realizacji zadań nie pozostaje bez wpływu na wydajność i jakość działania.

W wielu dziedzinach nauki spotykamy się z modelami pomagającymi opisać i zrozumieć występujące w nich zjawiska lub problemy. Według R. I. Ackoffa