faktor pełni funkcję del credere. Możemy stwierdzić, że jest to factoring definitywny (sprzedaż wierzytelności) raz przelana nie wraca do factoranta.
2. factoring niewłaściwy - nie dochodzi tu do definitywnego przejęcia wierzytelności ponieważ ryzyko niewypłacalności nabywcy nie jest przejmowane przez faktora.
Factoring otwarty, półotwarty i tajny
1. otwarty - dłużnik jest powiadomiony o cesji wierzytelności
2. półotwarty - faktor wzywa do zapłaty nabywcę i wtedy ten dowiaduje się o cesji
3. tajny - dłużnik nie jest w ogóle powiadamiany o cesji.
Podziały szczególne:
factoring dyskontowy - dostawca (producent, usługodawca) przelewa swa wierzytelność na faktora - ten zaś od razu świadczy na jego rzecz określoną kwotę pieniężną po odliczeniu prowizji przysługującej faktorowi. W tej odmianie factoringu nie odgrywa żadnej roli data wymagalności przelanej wierzytelności ani termin jej zapłaty przez dłużnika.
Factoring zaliczkowy - w momencie zawarcia umowy factoringu faktor wypłaca producentowi jedynie określoną zaliczkę dostawca przelewa swą wierzytelność na faktora, przy czym wartość tej wierzytelności określa się w odniesieniu do daty jej wymagalności lub terminu zapłaty przez dłużnika, (ma zastosowanie głównie w factoringu niewłaściwym Factoring wymagalności owy - nie dochodzi w chwili zawarcia umowy do wypłaty kwoty pieniężnej stanowiącej ekwiwalent nabywanej wierzytelności, ani też do wypłaty zaliczki. Zapłata dostawcy kwoty odpowiadającej wartości przelanej wierzytelności następuje dopiero z momentem nadejścia terminu jej wymagalności albo nawet dopiero po zainkasowaniu przez faktora należności od dłużnika. W tym rodzaju factoringu dominuje świadczenie usług głównie związanych ze ściągnięciem wierzytelności od dłużnika.
Factoring zmodyfikowany - faktor nie pełni funkcji usługowych (np. prowadzenie ksiąg należy do producenta), chyba że inaczej zastrzeżono w umowie. Faktor przejmuje funkcję finansowania faktoranta oraz odpowiedzialność del credere.
Honorarium factoring - dotyczy np. lekarzy.
Istotne elementy umowy factoringu:
1. Dokładnego określenia w treści umowy wynaga:
określenie czy nabywca wierzytelności ponosi odpowiedzialność del credere (tak/nie); kwota poszczególnych wierzytelności: wymagalność wierzytelności (jeżeli jest kilka):
wysokość prowizji należnej faktorowi - można określić w wartościach bezwzględnych (np. 10
tyś zł) lub procentowo;
wysokość kwoty należnej factorantowi;
może zostać zastrzeżona prowizja podwyższona - szczególnie przy factoringu właściwym termin, wielkość odsetek za opóźnienie lub odstąpienie od umowy czy też w przypadku gdy wierzytelność wraca do faktoranta.
2. Szczególne określenia umowy:
uprawnienia faktora np. prawo kontroli umów czyli stosunek factorant-nabywca (np. rozkład
należności na raty. udzielanie moratorium w spłacie)
np. prawo utrzymania dobrych umów przez factoranta
obowiązki factoranta - zawiadomienia dłużnika o zawartej umowie factoringu
- obowiązek dostarczenia dokumentów factorowi umożliwiających dochodzenie roszczeń na drodze sądowej.
Określone klauzule - np.
- del credere - przejęcie odpowiedzialności dłużnika.
- klauzula wyłączności - wówczas factorant zobowiązuje się wobec faktora do cedowania wszystkich przysługujących mu wierzytelności, jednocześnie przyjmuje na siebie obowiązek niezawierania umów factoringu z innymi faktorami.
Klauzula eksportowa - oznacza że factorant. który jest eksporterem ograniczy eksport tylko do niektórych krajów lub niektóre tylko towary.
Factoring międzynarodowy:
Konwencja z 1988 w Ottawie o factoringu międzynarodowym zgodnie z nią factoringiem międzynarodowym jest tylko taka umowa zgodnie z którą:
1. dostawca może lub jest zobowiązany przelać wierzytelności wynikające z umów sprzedaży towarów, które zostały zawarte przez sprzedawcę z jego klientami (dłużnikami) z w^ątkiem