powszechnych działań, inne sięgają zasięgiem tylko do pewnych klas czy nawet rodziny.
Uświadamianie wspólnoty wiedzy może się różnić stopniem wyrazistości. Często może zachodzić asymetria- ja wiem, że on wie to, ale on o mnie tego nie wie. Taką sytuację można różnie wykorzystywać, np batalie wywiadów i kontrwywiadów.
W wyniku istnienie kryteriów obiektywnych (np dochód, stosunek do środków produkcji, pochodzenie i język ojczysty) pewne osoby można umieścić w danej grupie społecznej, np. klasa robotnicza i naród. Nie znaczy to jednak, że te osoby podzielają ogól przekonali charakterystycznych dla tych gr up, mogą być nieuświadomionymi proletariuszami Istnieje pewien obszar obiektywnej wiedzy niezależny od jednostki, np. nie mam wpływu na opinie Francuzów na temat konstytucji europejskiej. Są też takie przekonania innych osób, na które jakiś wpływ mam, np. opinie mojej mamy o polityce. Stopień natężenia tego może być bardzo różny, nawret olbrzymi w przypadku środków masowego przekazu Wiedza indywidualna ostalą przejęta w różny sposób od innych ludzi Na tym polega fenomen dziedziczenia kulturowego. Poznawcza zależność jednostki od innych ludzi jest dużo większa niż jej poznawczy wpływ na innych ludzi.
Świadomość tego, że moje przekonania są różne od kogo innego jest powszechna, wiedza moja, a profesora fizyki o atomach Są jednak takie poglądy na wiedzę, gdzie założenie pewnej wspólnoty jest czymś naturalnym- jest to wiedza potoczna. Otaczająca rzeczywistość jest jaka jest i każdy musi ją odbierać tak samo.
Rozpoznawanie cudzych przekonań zwykle ma na celu zdobycie wiedzy o celu działań, a nie dla wiedzy samej w sobie, np. informacje o planach konkurencyjnej firmy.
Ludzie często tłumaczą swoje postępowanie daną sytuacją, natomiast analizując przyczyny zachowań innych są skłoiuii twierdzić, że są to trwale cechy osobowościowe. Mnie zmusiły do tego warunki, ale on postąpił tak, bo jest konformistą.
Odtwarzanie wiedzy, postaw i motywów innych ludzi dokonuje się w różny sposób. Może to być przez bezpośredni kontakt, ale to nie zawsze jest możliwe Odtwarzanie świadomości ludzi, których nigdy nie spotkaliśmy dokonuje się zwykle na zasadzie typlogii, podciągania pod pewne konstrukty, np. konstmkty listonosza czy uczonego, takie odnoszące się do zbiorowości jak Sejm czy naród memiecki. Zapomina się tu, że instytucje te są tworzone przez konkretnych ludzi. Człowiek weryfikuje otrzymane informacje z własnymi doświadczeiuami. Każdy ma swój zasób wiedzy, który nigdy nie jest sztywny, bo ciągle modyfikowany poprzez nowre informacje i doświadczenia.
Świadomość czy też wiedza każdego społeczeństwa jest tworem wielowarstwowym. Zwykle mówi się o takich formach jak świadomość potoczna, język, mit magi, religia, ideologia, moralność, prawo, sztuka, nauka Kryteria wyodrębniania mogą stanowić grupy, które są nośnikiem danej formy świadomości, np. ś. klasowa czy narodowa.
Fonny świadomości społecznej cechuje:
1. Zakres wspólnoty przekonali rozumiany podmiotow'o(u ilu osób przekonania się pokrywają) jak i treściowo( u ilu osób przekonania są wspólne)
2. Zakres wzajemnego uświadamiania sobie wspólnoty przekonań
3. Związek danych przekonań z rzeczywistymi dzialaiuami, zbiorowymi lub indywidualnymi Rozbieżności te mogą być dosyć duże.
To 3 podstawowa cechy. Obok nich wyróżniamy jeszcze:
4. Przedmiot wiedzy, do którego odnoszą się dane przekonania.
5. Treść i rozległość wiedzy.
6 Prawrdziwość, a więc możliwość stosowalna do każdej formy wiedzy pojęcia prawrdy.
7. Intersubietywna pewność, to co dane osoby uważają za pewne.
8. Odmienne sposoby uzasadniania przekonań
9. Stopień artykulacji, czyli zwerbalizowania, jasności przekonań
10. Związek danych przekonali z emocjami i ocenami.
11. Zróżnicowane znaczenie czynnika genetycznego, elementu tradycji i transmisji wiedzy
12. Sposób przekazywania i zakres dystrybucji np. znajomość ojczystego języka.
Przygotował: Michał Świerczewski