115750

poziomie. Proces odpowietrzania prowadzimy około 5 minut. Po odpowietrzeniu zbiorniczka K odcinamy próżnię przez zakręcenie kranu 1, wpuszczamy do aparatury niewielką ilość powietrza przez chwilowe otwarcie kranu 3. co spowoduje zmniejszenie „rzucania” toluenu w manometrze M. Kolejne otwarcia kranu 3 doprowadzają do wyrównania się poziomów toluenu w manometrze M. Oznacza to, że ciśnienie pary nasyconej nad toluenem w zbiorniczku K jest równe ciśnieniu powietrza w aparaturze. To ostatnie odczytujemy na manometrze rtęciowym, jako różnicę poziomów rtęci w milimetrach. Analogicznie postępujemy przy kolejnych temperaturach. Jeżeli jednak w trakcie wyrównywania poziomów toluenu w manometrze M pęcherzyk powietrza przedostanie się do zbiorniczka K, pomiar rozpoczyna się od początku.

Część obliczeniowa.

W ćwiczeniu wyznaczamy ciepło parowania toluenu:

-    masa molowa M=92.14 g/mol

-    temperatura wrzenia T™=110.62 °C

-    gęstość d=0.866^0.867 g/cm³

-    entalpia parowania w temp. wrzenia ai-L,=43.47 kJ/mol

Ciśnienie atmosferyczne w dniu wykonywania ćwiczenia wynosiło 742 mmHg. jednak manometr rtęciowy przy aparaturze wyłączonej wskazywał 700 mmHg, w związku z tym przeliczyliśmy według proporcji wskazywane ciśnienie na rzeczywiste.

Pomiaru dokonaliśmy dla 3 różnych temperatur:

Lp	T[K] 313	T[K] 318	T[K] 323
	p [mmHg]	p [mmHg	p [mmHg
1	180	259	356
2	184	253	351
3	176	264	358

Wykres ciśnienia od temperatury

tein p eratu ra

Wykres zależności logarytmu ciśnienia od odwrotności temperatury