116121

guzik, pozostawiamy niektóre rzeczy w stanie niedokończonym, aby użytkowników zachęcać do wnoszenia swoich pomysłów do Agory ”

Wielouźytkowość Agory w Dronten umożliwiała uniwersalność programu funkcjonalnego. Konstrukcja o dużych rozpiętościach czyniła budynek elastycznym. Podobnie działały pozostałe Agory.

Mestham dalej tak opisuje spektrum funkcji i aktywności rozgrywających się na terenie agory w Dronten:

„Agora jest miejscem, gzdie każdy spotyka każdego, gdzie można zobaczyć dobrze znanych sąsiadów i przyjaciół w nieznanych dotąd sytuacjach, a także nieznanych ludzi w sytuacjach skądinąd dobrze znanych. Na niekończącej się iiście aktywności, jakie realizowane były w agorze znaleźć można: kongresy, spotkania kameralne i masowe meetingi. festiwale pieśni i inne muzyczne wydarzenia od występów beatowych po koncerty symfoniczne, próby orkiestry dętej, spotkania klubu „for men only' oraz wyprzedaże artykułów dla pań. sporty dla ludzi zorganizowanych, jak też zabawy dla tych. którzy zapragnęli nagle ruchu, wystawy na całej przestrzeni Agory oraz na jej mniejszych kawałkach, kabaret, kursy „jak być twórczym", happeningi odprężające, lekcje tańca i tańce improwizowane pod wpływem spontanicznych impulsów, kręgle, pub, restaurację i masowe „ba chan a li a", zebrania stowarzyszenia kobiecego, miejsce do spożycia przyniesionej z domu kanapki, do nio-nie -robienia oprócz gapienia się i czekania na jakiś wygłup i w końcu rzecz nie najmniej ważna: własny ryczący lew na srebrnym ekranie'.

Prócz wymienionych przez Mestham a aktywności w Agorze odbywały się: imprezy handlowe: bazary, kiermasze, licytacje, wyprzedaże: masowe zgromadzenia: wiece polityczne, wybory samorządowe, uroczystości patriotyczne, nabożeństwa religijne, dożynki, akademie szkolne: spektakle: kameralne i duże formy estradowe, cyrkowe, sportowe: sport: siatkówka . koszykówka, tenis, piłka nożna halowa, rowerowe tory przeszkód: wreszcie pisemne egzaminy maturalne.

Na uwagę zasługuje sposób funkcjonowania teatru w Agorze w Dronten. Był to teatr o zmiennej geometrii przestrzeni - mógł być używany jako w układzie arenowym lub ze sceną klasyczna wyposażoną w portal sceniczny. Ściany oddzielające teatr od przestrzeni publicznej agory sięgały do połowy wysokości. Dźwięki z przedstawienia docierały do ludzi chodzących po Agorze, ale z drugiej strony w teatrze słychać było to, co się dzieje w Agorze. Wymuszało to swego rodzaju współuczestnictwo w odgrywanych sztukach przypadkowych przechodniów. Jeżeli hałas „na zewnątrz' był za duży - ktoś z aktorów lub z widowni wychodził i prosił o ciszę. Dodatkowym elementem „wymuszającym" partycypację w życiu teatralnym były zewnętrzne ekrany elektroniczne transmitujące graną sztukę. W teatrze starano się. prócz bardziej poważnych sztuk, realizować różnego rodzaju „uliczne" formy sztuki teatralnej: występy „ulicznych" muzykantów, sztukmistrzów, mimów.

AGORA „HET KARREGATT" WHERZENBROEKEN W EINDHOVEN

Agora „Het Karregatt" w Herzenbroeken w Eindhoven składała się z dużego, przekrytego placu, służącego wymiennie potrzebom szkolnym (aula. miejsce rekreacji podczas przerw lekcyjnych), sportowym, zabawom, przedstawieniom, organizacji meetingów i innych aktywności. Do owego placu przylegały aneksy, mniej lub bardziej nań otwarte pomieszczenia supermarketu, mniejszych sklepików, restauracji, biblioteki publicznej, dzielnicowego ośrodka zdrowia, dwóch zespołów przedszkolno - szkolnych (katolickiego i bezwyznaniowego) z salą gimnastyczną, różnymi miejscami spotkań, hobby etc.

Wyposażenie Agory „Het Karregatt' można było elastycznie przekształcać i dostosowywać do zmieniających się wymagań.

PODSUMOWANIE

Zasady budowy i działania Agor - ośrodków wspólnotowych projektowanych przez Franka van Klinger ena

• uniwersalność programu    użytkowego - ośrodki miały być „narzędziem" umożliwiającym poprzez elastyczność struktury architektonicznej, realizację wszystkim użytkownikom różnych inicjatyw

•    wielouźytkowość - ośrodki miały umożliwić możliwie najszersze spektrum funkcji

•    uczestnictwo w kulturze - ośrodki miały umożliwić uczestnictwo w kulturze, m.in. poprzez lokalizację teatrów