117468

Polityka pieniężna Dr Witold Gradoń

Pozwalają na niezawodne osiągnięcie pożądanego poziomu agregatów pieniężnych lub stóp procentowych

Są rekomendowane w krajach wdrażających programy naprawcze, w tym programy dostosowawcze MFW

Pożądane w razie nieodpowiedniego stosowania instrumentów parametrycznych, ich niewystarczającej skuteczności bądź niemożności ich stosowania ze względu na słabo rozwinięty rynek finansowy lub wady jego infrastruktury

Administracyjny charakter:

•    Utrudnia rozwój konkurencji na rynku finansowym

•    Zmniejsza jego efektywność

•    Podnosi koszty usług dla klientów

Efekt - hamowany jest rozwój efektywnych instytucji finansowych a w skrajnym przypadku handel przyznanymi limitami i utrzymanie nieefektywnych banków

Pojawia się niebezpieczeństwo preferowania określonych grup podmiotów, zaburza prawidłowe funkcjonowanie rynku oraz powoduje zmianę struktury akumulacji zysku, co jest formą subsydiowania

Są uważane za skuteczne narzędzie kontroli sytuacji pieniężnej i zapewnienia równowagi gospodarczej tylko w perspektywie krótkookresowej

Ich użycie jest uzasadnione przede wszystkim w warunkach słabo rozwiniętego rynku pieniężnego lub w sytuacji głębokiego kryzysu - w nowoczesnych systemach finansowych praktycznie nie są stosowane

Nie nadają się do bieżącego dostosowywania do zmian obserwowanych na rynku pieniężnym

Ich wprowadzenie oznacza zachwianie konkurencji rynkowej

Ich efekty są trudne do monitorowania ze względu na brak możliwości oszacowania skali różnych form obejścia obowiązujących limitów

Odmianą instrumentów administracyjnych są nieformalne naciski (morał suasion) banku centralnego wywierane na banki komercyjne

Interwencje tego typu mają na celu wywołanie określonych zachowań