119316

OECD

Zarządzanie długiem publicznym definiuje się poprzez stopień realizacji czterech kategorii celów, do których należą:

1)    zapewnienie finansowania potrzeb pożyczkowych rządu

2)    minimalizowanie kosztów obsługi długu

3)    utrzymywanie różnych rodzajów ryzyka na akceptowanym poziomie

4)    rozwój krajowego rynku kapitałowego.

Ze względu na rozmiary długu, ryzyko i źródła finansowania długu- rodzi się potrzeba zarządzania długiem. (Owsiak)

ZARZĄDZANIE DŁUGIEM PUBLICZNYM ODBYWA SIĘ NA DWÓCH POZIOMACH: Szersze znaczenie- decyzje, jaka część wydatków ma być finansowana poprzez zaciąganie długu, a zatem jaka będzie wielkość długu w przyszłości.

Przedmiotem analizy jest wpływ długu publicznego na gospodarkę, rynki finansowe, finanse publiczne i politykę pieniężną.

Kluczowe zagadnienie- określenie bezpiecznego poziomu długu w stosunku do wielkości gospodarki (relacja do PKB)

Poziom bezpieczny- to umownie wielkość długu, który pozwala na terminową obsługę oraz nie powoduje istotnego negatywnego wpływu długu na gospodarkę

Węższe znaczenie- oznacza sposób finansowania potrzeb pożyczkowych państwa, a zatem wybór rynków, instrumentów i terminów emisji.

Podział funkii żarcadłania długiem publicznym;

1)    funkcje formułowania i planowania prowadzonej polityki

-    realizacja przyjętej polityki poprzez formułowanie celów, dostosowanie instrumentów, koordynację z polityka monetarną oraz aprobatę programu zadłużenia rządu

-    planowanie obejmujące prognozy co do przyszłych potrzeb pożyczkowych rządu oraz formułowanie programów ich finansowania

-    funkcja fiskalna, a w jej obrębie zarządzanie płynnością budżetu państwa włącznie z prognozowaniem przyszłych przepływów pieniężnych

-    funkcja doradcza

2)    funkcje organizacji rynku rządowych papierów wartościowych

-    organizacja rynku pierwotnego oraz zarządzanie nim

-    funkcja emisyjna czyli organizacje i wybór procedur emisyjnych

-    organizacja rynku wtórnego poprzez zwiększenie jego głębokości oraz płynności

-    funkcja administracyjna (rozliczeniowa, depozytowa)

Rynek finansowy- miejsce dokonywania transakcji pieniężnych (handluje się na nim pieniędzmi).

Na rynku pieniężnym zawierane są transakcje w celu zarządzaniem nadwyżka płynności. Jest to rynek bardzo płynny i bardzo bezpieczny.

Motywem zawierania transakcji na rynku kapitałowym są lokaty długoterminowe (np. na emeryturę) oraz inwestycje rzeczowe (długoterminowy charakter). Inwestycje nie ruszą bez oszczędności.

Najpierw były banki, potem się pojawiły rynki finansowe. Zaczęło się od maszyny parowej!

Modele instytucjonalne zarządzania długiem publicznym:

-    model bankowy

-    m. rządowy

-    m. agencyjny

Model agencyjny jest modelem wolnym od wad w innych modelach, najczęściej występuje. Dwa pierwsze modele są uznawane za najmniej efektywne. Wynika to z wyraźnej podległości celów i