120629

Pizy formułowaniu zasad należy podkreślić, iż w zmieniających się warunkach społecznych i ekonomicznych nie ma raz ustalonych pewników, podlegają one ciągłym weryfikacjom, podlegającym określonym warunkom miejsca i czasu.

• Zasada równości oznacza o takie uksztaltowame wydatków, aby nie przekraczały one wysokości dochodów, tzn. aby nie wystąpił deficyt budżetowy. W ujęciu klasycznym była ona traktowana jako ,złota zasada gospodarki budżetowej” Finansiści klasyczni przenosili na finanse publiczne prawo finansów prywatnych, wg którego „człowiek nie może wydawać więcej pieniędzy niż otrzymuje, jeżeli nie chce się doprowadzić do ruiny” [P.M Gaudemet] Jednak w praktyce okazało się iż finanse publiczne rządzą się innymi prawami. J.M.Keyne uznał, iż deficyt budżetowy nie tylko nie jest ziem, ale nawet może być korzystny. Poglądy te nazwano teorią systematycznego deficytu, w wyniku dodatkowych przemyśleń i praktyki poddano je jednak krytyce, którą można wyrazie, iż systematyczny deficyt, obciążając gospodarstwo narodowe kosztami pożyczki oraz zwiększonym długiem publicznym, podnosi ogólne koszty jego funkcjonowania i obniża międzynarodową zdolność konkurencyjną Poza tym deficyt taki jest niebezpieczny dla gospodarki kraju, gdyż działa infacjogennie i stwarza ryzyko degradacji pieniądza

Współcześnie z reguły realizowane są pośrednie koncepcje , bardziej umiarkowane, jak np. teoria budżetu cyklicznego i teoria impasu.

Pierwsza zakłada, że w zależności od cykli gospodarczych, naturalne są zarówno deficyty, jak i nadwyżki, lecz w dłuższych okresach winny się one bilansować.. Wg teorii impasu deficyt budżetowy jest dopuszczalny, ale tylko w określonych warunkach i granicach

•    Zasada zupełności (występuje także pod nazwą powszechności lub budżetowania brutto)- wymaga ujęcia w budżecie wszystkich dochodów i wydatków państwa, co zapewnić ma kontrolę parlamentu nad działaniami rządu. Zasadę tę burzą jednak zakłady użyteczności publicznej. Wyrazić ją można również jako postulat: aby wszystkie jednostki państwowe wchodziły do budżetu całością swoich dochodów i wydatków. Zasadę tę formułuje się zarówno ze w'zględów politycznych jak techniczno - organizacyjnych. Jej geneza wiąże się z walką polityczną parlamentu o całkowitą kontrolę nad wydatkami rządu, gdyż pełne jej stosowanie uniemożliwia administracji ukrywanie przed parlamentem jakichkolwiek operacji finansowych. Niestety zasada ta szereg mankamentów: uniemożliwia ustalanie czystych kosztów działalności poszczególnych służb, prowadzi do absurdalnych sytuacji np. uniemożliwiając spalanie drewna z lasu należącego do danej jednostki w celu ogrzania pomieszczeń, oddzielając wydatki od dochodów zniechęca kierowników służb administracyjnych do poprawy jakości pracy tych służb i wypracowama w ten sposób dodatkowych wpływów. Dlatego tez w prawie dopuszcza się wiele wyjątków od tej zasady np w Polsce w postaci tzw. budżetowania netto występującymi pod nazwą zakładów budżetowych, środków specjalnych, gospodarstw pomocniczych i funduszy celowych.

•    Zasada realności postuluje maksymalną precyzję w planowaniu dochodów i wydatków budżetowych.