121849

Najstarsze zapiski o górnictwie solnym w Polsce

1.    Nadania Bolesława Chrobrego dla klasztoru tynieckiego zapisane w dyplomie z roku 1105 r.

2.    Przywilej Kazimierza I z roku 1044 „magnum sal alias vieliczka”

3.    Dyplom tyniecki z roku 1044 „In Sydina quvatuor surovice et due taberne et zawar de unaquaque sortagine et dedina” (W Sidzinie cztery źródła surowicy i dwa kramy, po zawarze soli z każdej panwi i warzelni)

4.    Darowizna Kazimierza II Sprawiedliwego dla klasztoru w Sulejowie „alvenium salis in Cracoviensis telenio” (panwią soli z kopalni

krakowskiej)

5.    Uposażenie klasztoru cystersów w Koprzywnicy z roku 1227 (solifodina)

6.    Przywilej Bolesława V Wstydliwego dla klasztoru w Staniątkach deputat soli „unum caldar, quod vulgaritier chram nominatur” (jeden blok pospolicie zwany konczem)