Czas wykonania zobowiązania - w pierwszym rzędzie wynika z natury zobowiązania, po drugie z woli strony - jeśli żadne z tych to po wezwaniu przez wierzyciela dłużnika do świadczenia.
Ma to nastąpić w czasie właściwym:
1) Wynika z umowy 351§1 [?]
2) Art. 455. [ Termin spełnienia świadczenia ]
Jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania.
Więc w pierwszym rzędzie natura (np. plony).
Art. 458. [ Natychmiastowa wymagalność świadczenia ]
Jeżeli dłużnik stał się niewypłacalny albo jeżeli wskutek okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność, zabezpieczenie wierzytelności uległo znacznemu zmniejszeniu, wierzyciel może żądać spełnienia świadczenia bez względu na zastrzeżony termin
(czyli np. gdy zmniejszy się majątek dłużnika - zmniejszenie szans realizacji umowy)
Jeżeli wierzyciel może żądać wcześniejszego spełnienia świadczenia, a dłużnik nie może go spełnić przed nadejściem terminu określonego w umowie to jest to termin zastrzeżony na korzyść wierzyciela (np. rzecz w depozycie). W drugą stronę - pożyczka może być w każdej chwili oddana - na korzyść dłużnika.
Osoby uczestniczące w wykonaniu zobowiązania.
Ważny jest cel zobowiązania (rezultat) - czy zostanie on wykonany przez dłużnika czy przez wybraną przez niego osobę - nie jest ważne.
Wierzyciel ma prawo, jeżeli nic innego nie wynika z natury zobowiązania, nie przyjąć świadczenia oferowanego przez inną osobę.
Jeżeli za dłużnika może spełniać świadczenie osoba trzecia to nawet jeśli czyni to bez zgody dłużnika, a nawet wbrew jego woli, to świadczenie ulega wygaśnięciu. Jeśli jednak wierzyciel nie przyjmie świadczenia od osoby działającej bez zgody dłużnika to nie ma ujemnych konsekwencji -nie popada w zwłokę. - wyjątek - wierzytelność pieniężna - nie może odmówić przyjęcia wierzytelności od osoby nawet działającej bez wiedzy dłużnika - 356 k.c.
Art. 356. [ Osobiste świadczenie dłużnika ]
§ 1. Wierzyciel może żądać osobistego świadczenia dłużnika tylko wtedy, gdy to wynika z treści czynności prawnej, z ustawy albo z właściwości świadczenia.
§ 2. Jeżeli wierzytelność pieniężna jest wymagalna, wierzyciel nie może odmówić przyjęcia świadczenia od osoby trzeciej, chociażby działała bez wiedzy dłużnika.
Należy świadczyć do rąk wierzyciela
Art. 464. [ Świadczenie do rąk osoby okazującej pokwitowanie ] Świadczenie do rąk osoby, która okazuje pokwitowanie wystawione przez wierzyciela, zwalnia dłużnika, chyba że było zastrzeżone, iż świadczenie