123153

123153



OY

O



OX


Punkt P\ nazywamy początkiem wektora, a punkt P2 końcem. Odległość \P\P2\ nazywamy długością wektora. Wektor PP nazywamy wektorem zerowym. Każdą prostą równoległą do wektora P\ P2 nazywamy kierunkiem tego wektora. Wektory nazywamy równoległymi (kolinearnymi) jeśli mają równoległe kierunki. Mówimy, że dwa wektory kolinearne P\ P>. P.\P\ mają taki sam zwrot gdy odcinki P\P\. P2P3 mają punkt wspólny w przeciwmym razie mówimy, że wektory mają zwrot przeciwny.

Dla dowolnych punktów Pj, P2. P3 wektor P1P3 nazywamy sumą wektorów P\ P2. P2P3 i piszemy:

P\P?. = P\p2 + P2P3


O)

O

Wektory PiP2, P3P1 nazywamy równoważnymi, gdy mają taką samą długość, są kolinearne i mają ten sam zwrot. Będziemy takie wektory uważać za równe i nazywać je będziemy wektorami swobodnymi. Wektory swobod-ne będziemy oznaczać małymi literami alfabetu i czasem będziemy używać strzałek. Każdy wektor swobodny na płaszczyźnie utożsamiać będziemy z parą liczb rzeczywistych [x, y]. Jeśli Pi(xi,X2) jest początkiem wektora, a Pi{x2- IJ2) jego końcem to x = x2 — X\,y = ys — y\. Dowolne dwa wektory swobodne można dodawrać i jeśli a = [za. ya],b =    to:

a + b = [xa + *6, Ifa' yb]

2



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zadanie Hansena v3 Dane: Punkt 1 [p2], Punkt 2 (pl(Punkt 3 lp4]Punkt4
{ static void Main(string[] args) { // tworzenie punktów Punkt pl = new Punkt(); Punkt p2 = new
15 Przesunięcia wzdłóż OX, OY, oraz translacja o wektor Ttelułwęue, Wf*£ , ko^to. u^cohoć tó
Untitled Scanned 42 106 wykluczone, że y = x lub y = z). Wyrażenie 0(x, y, z, u) czytamy: punkt x je
Wyznaczamy dowolny punkt C leżący w dowolnej odległości od prostej AB i oznaczamy lata. Następnie za
Scan10052 TWIERDZENIE Momenty bezwładności B*, By, B0 względem osi OX I OY oraz początku układu wspó
DSC07381 ISO Krzywe stożkowe N«= P = (z.
75 2 7 8 Pudsla wy elektrokardiografii Uwaga: Z powyższych schematów wynika, że początkowy wektor ma
Wyznaczamy dowolny punkt C leżący w dowolnej odległości od prostej AB i oznaczamy łatą. Następnie za
Metoda Gaussa Seidla (function x=GS(A,b,xO,e) %funkcja pobiera macierz A, wektor b, początkowy wekto
Metoda Iteracji Odwrotnej function [u,lambda,it] =10 (A, xQ, e) %funkcja pobiera macierz A początkow
Metoda Jacobiego (function x=jacob(A,b,xO,e) %funkcja pobiera macierz A, wektor b, początkowy wektor
Metoda Potęgowa function [u,lambda,it]=MP(A,x0,e) %funJccja pobiera macierz A początkowy wektor przy
Średnia prędkość liniowa -5 Chwilowa prędkość liniowa Szybkością nazywamy długość wektora
o Wektor poprowadzony z początku wektora Pi do końca wektora P„ jest wypadkową rozpatrywanego układu
CCF20130109010 Wektor główny znajdujemy jako sumę wektorów Px P2, co daje 2^ = £*5=^+^=M-5]- /•=I
Zestawy fizyka0002 rWNG .1 r.Zestaw 1 Paragraf 2• 11- Dane są dwa wektory a = 4i-3j a-fb, b—a oraz a

więcej podobnych podstron