Krzywa obejmująca całą strefę zmienności przepływów od punktu deimego - zerowego do przepływu najwyższego znanego, to KRZYWA ZUPEŁNA.
KRZYWA ODCINKOWA obejmuje część amplitudy wahań przepływów RÓWNANIA KRZYWEJ KONSUMCYJNEJ
W praktyce hydrologicznej krzywe przepływu opisuje się różnymi typami równali, najczęściej równaniami paraboli n-tego stopnia.
Równanie Harlachera (1883 r. ):
Q = a(H- B)" (2)
Równanie Bubendeya:
Q = cio + a,H + a2H2 + ... + ajT (3)
W praktyce opuszcza się wyrazy o wyższych potęgach, poprzestając na równaniu drugiego stopnia:
Q =a+bH+cH: (4)
gdzie w równaniach (2,3, 4) :
Q - przepływ [m/s],
a, b, c, n, ao, aj.... a,, - parametry równania,
H - stan wody na wodowskazie [cm],
B - różnica rzędnych zera wodowskazu i dna teoretycznego [cm]. Napełnieiue w przekroju T [cm]:
T = H - B (5)
Stałą B można wyznaczyć z pomiarów w koiycie lub teoretycznie np metodą Ciuszkowa:
Na odręczme wykonanej krzywej wybieramy dwa możliwie najbardziej odlegle od siebie punkty o współrzędnych (H*. Qi) i (H2, Q:) Obliczamy średiuą geometryczną Qs- Q,Q2 oraz z wykr esu odczytujemy stan wody Hj. Jeśli wartości par współrzędnych podstawimy do równania ogólnego (2), otrzymamy 3 równania szczególne, w których za Q3 podstawiamy Q,Q: i po prostych przekształceruach otrzymujemy:
21= *'>-*,'*> (6)
2Hj-H,-H2
Uzyskaną wielkość B należy sprawdzić nanosząc na W7kres krzywej konsumcyjnej.
Następiue należy wyznaczyć wartość parametrów a 1 n.
Znając wartość B, równanie (2) możemy zapisać:
(7)
Q = aT