66418

Krzywa obejmująca całą strefę zmienności przepływów od punktu deimego - zerowego do przepływu najwyższego znanego, to KRZYWA ZUPEŁNA

KRZYWA ODCINKOWA obejmuje część amplitudy wahań przepływów

RÓWNANIA KRZYWEJ KONSUMCYJNEJ

W praktyce hydrologicznej krzywe przepływu opisuje się różnymi typami równań, najczęściej równaniami paraboli n-tego stopnia.

Równanie Harlachera (1883 r. ):

Q = a(H- B)“    (2)

Równanie Bubendeya:

Q = ao⁺aiH + a;H² + ... + a„Hⁿ    (3)

W praktyce opuszcza się wyrazy o wyższych potęgach, poprzestając na równaniu drugiego stopnia:

Q=a+bH+cH²    (4)

gdzie w równaniach 2,3,4 :

a, b, c, n, ao, ai.... aa - parametry równania,

H - stan wody na wodowskazie,

B - różnica rzędnych zera wodowskazu i dna teoretycznego (przy którym zanika przepływ).

Napebiienie w przekroju:

T = H - B    (5)

Stalą B można wyznaczyć z pomiarów w korycie lub teoretycznie np. metodą Gluszkowa.

Na odręcznie wykonanej krzywej wybieramy dwa możliwie najbardziej odlegle od siebie p-ty o

współrzędnych (Hi. Qi) i (H;, Q:). Średnia geometryczna Q3 = ylQ\Q2 i odpowiada jej na wykresie stan wody Hi. Jeśli wartości par współrzędnych podstawimy do równania ogólnego (2), otrzymamy 3 równania szczególne, w których za Q* podstawiamy tJQ\Q2 ¹ P° prostych przekształceniach otrzymujemy:

B- ^H3-^H1*^H2    ₍₆₎

2H₃ - Hi - H₂

Uzyskaną wielkość B należy sprawdzić nanosząc na wykres krzywej konsumcyjnej.

Znając wartość B, równanie (2) możemy zapisać.

Q = aT"    (7)

Aby wyznaczyć parametry a i n równanie (7) logarytmujemy stronami:

lg Q = lg a + n lg T

(8)