Unia Europejska jest związkiem państw - członków Wspólnot Europejskich zawartym na podstawie „Traktatu o Unii Europejskiej” podpisanego 7 lutego 1992 roku w Maastricht w Holandii, który po procesie ratyfikacji wszedł w życie 1 listopada 1993 r..
Unię Europejską utworzyły: Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Niemcy, Portugalia, Wielka Brytania i Wiochy. Od 1.01.1995 do Unii Europejskiej należy także Austria, Finlandia i Szwecja. Utworzenie Unii Europejskiej jest początkiem nowego etapu procesu integracji europejskiej, którego celem jest ustanowienie unii gospodarczej i walutowej państw członkowskich oraz wzmocnienie i rozszerzenie ich współpracy politycznej.
Polityka społeczna jest to celowa działalność w dziedzinie kształcenia warunków życia i pracy zmierzających do polepszenia warunków pracy i stopy życiowej ludzi. Polityka społeczna jest bardzo powiązana z ogólną polityką gospodarczą. Zagadnienia polityki społe-cznej mogą być realizowane ze środków z budżetów narodowych i budżetu Unii Europejskiej. Takie działania z zakresu polityki społecznej wpływają na ogólną politykę gospodarczą. Powiązania polityki społecznej idą więc w dwu kierunkach.
Zagadnienia polityki społecznej były różnie uwzględniane i realizowane w poszcze-gólnych latach. W końcu lat osiemdziesiątych (grudzień 1989) została podpisana przez jedenaście ówczesnych krajów członkowskich (wszystkich z wyjątkiem Wielkiej Brytanii) Wspólnotowa Karta Podstawowych Praw Socjalnych Pracowników. Wielka Brytania odmówiła podpisania, ponieważ nie popierała zaangażowania Wspólnoty w politykę socjalną.
W roku 1995 Kartę Socjalną podpisały trzy nowe kraje członkowskie, czyli Austria, Finlandia i Szwecja. Ustalenia zawarte w Karcie Socjalnej dotyczyły bezpieczeństwa w miejscu pracy i ochrony zdrowia, standardów życia i pracy, swobody przemieszczania się siły roboczej oraz możliwości konsultacji i udzielania pracownikom kompletnych informacji. Problemy równouprawnienia kobiet i mężczyzn na rynku pracy, ochrony dzieci i młodzieży, pomocy dla ludzi starszych i niepełnosprawnych również zostały zawarte w Karcie Socjalnej. Karta Socjalna zawiera bardzo szeroki zakres problemów, które dotyczą dwunastu obszarów, dziedzin, polityki społecznej. Karta ta stała się podwaliną dla późniejszej polityki społecznej.
17 kwietnia 1993 roku została opublikowana Zielona Księga o Europejskiej Polityce Społecznej. Księga ta ukazywała zagadnienia i kwestie, które wymagały podjęcia głębszych działań. Dotyczyła polepszenia zatrudnienia, walki z ubóstwem, równych szans dla mężczyzn i kobiet, jednolitego lynku i swobody przepływu osób itd..
Następnie opracowano Białą Księgę o Polityce Społecznej. Ukazała się ona 27 lipca 1994 roku. Księga ta ukazała zakres działania Europejskiej Polityki Społecznej do końca dekady. Do najważniejszych zadań należy zapewnienie mieszkańcom Wspólnoty dobrobytu, wysokiego poziomu życia, spójności oraz zachowanie i rozwijanie europejskiego modelu opieki społecznej. Poruszała także kwestie zrównania szans dla kobiet i mężczyzn, zapewnie-nia ochrony zdrowia, pomocy socjalnej dla osób biednych, niepełnosprawnych i starszych. Ukazywała również promowanie i wzmacnianie działalności organizacji społecznych, międzynarodowej współpracy w dziedzinie polityki społecznej. Ten dokument miał odegrać istotną rolę we wsparciu procesu zmian zachodzących w trakcie tworzenia jednolitego tynku. Biała Księga ujawniła, że obciążenia podatkowe i socjalne w państwach Unii sięgają średnio ponad 40%, czyli są znacznie wyższe niż w Japonii (20%) i Stanach Zjednoczonych. Dokument Białej Księgi stał się podstawą opracowania programu działania w zakresie polityki socjalnej na lata 1995-1997. W programie tym ustalenia dotyczyły tworzenia minimalnych standardów wspólnotowych, równouprawnienia kobiet i mężczyzn oraz walki z odizolowaniem społecznym.
2