44560

konwencja genewską. Wielu jednak wywieziono do Pruszkowa, Auschwitz. Do niewoli dostał się także Komorowski, który tą niewolę przeżył. Następcą jego został Okulicki „Niedźwiadek”, który później dostał się w ręce Rosjan, sądzony był w procesie szesnastu, skazany na 12 lat więzienia i zamordowany podczas odbywania kary.

Bilans powstania

W powstaniu zginęło 20 tysięcy żołnierzy AK, 180 cywilów, czyli łącznie 200 tysięcy ofiar. Warszawa została zrównana z ziemią (lewobrzeżna 80%). Niemcy rozpoczęli nawet starania, co było pomysłem Himmlera, by poprowadzić odnogę Wisły i zalać Warszawę, tworząc na jej miejscu jezioro.

Niemcy stracili 26 tysięcy żołnierzy, ponad 200 czołgów.

Postawa Rosjan

Rosjanie tłumaczyli, że armia ich zatrzymała się, gdyż była wyczerpana. Było to kompletną bzdurą, ponieważ armia rosyjska stała na linii Wisły od lipca 1944 do 12 stycznia 1945, a przez cały ten czas Stalin wiedział, że im szybciej ruszy, tym jego władza obejmie większe tereny. Istnieją zresztą dokumenty potwierdzające, że Konstanty Rokossowski otrzymał rozkaz zatrzymania Armii Czerwonej na linii Wisły, aby Niemcy mogli zdławić powstanie. Rosjanie wiedzieli, że gdy Niemcy wymordują trzon państwa polskiego, odwalając za nich brudną robotę, Rosjanie wówczas bez problemu wypędzą ich z Polski.

Oddziały AK z prowincji, wyruszające na pomoc do Warszawy, zostały okrążone przez Armię Czerwoną, oficerowie wywiezieni na wschód, żołnierze włączeni do armii Berlinga. Alianci organizowali zrzuty lotnicze na teren cmentarza żydowskiego i powązkowskiego. Samoloty z włoskiego lotniska Brindisi leciały do Warszawy i musiały wrócić tam z powrotem, gdyż Stalin nie wyraził zgody na lądowanie gdzieś wcześniej.

Gdy rozpoczęło się powstanie radzieckie samoloty rozrzucały nad Warszawą ulotki zachęcające do walki.

Po 6 tygodniach od rozpoczęcia powstania I Armia LWP otrzymała od Stalina rozkaz, by forsować Wisłę. Ludzie ci zostali po prostu posłani na śmierć, gdyż nie otrzymali żadnego wsparcia artyleryjskiego, w związku z czym Niemcy po prostu ich wystrzelali.

Rząd londyński w czasie powstania

Rząd londyński nie nawiązywał stosunków dyplomatycznych z Rosjanami odkąd sprawa katyńska wyszła na jaw. Alianci prezentowali niejednoznaczną sytuację pod adresem Polski. Ważniejszy był dla nich z pewnością Stalin. Mikołajczyk na przełomie lipca/sierpnia udał się z pierwszą wizytą do Moskwy. Po trzech dniach od jego przylotu do miasta Stalin w otoczeniu Bieruta przyjął go na Kremlu. Zaproponowano mu wówczas, by PKWN utworzył Polsce Rząd Tymczasowy. Mikołajczyk wiedział, że dla rządu londyńskiego byłoby to polityczne samobójstwo, dlatego też nie zgodził się na to. Mikołajczyk wrócił więc do Londynu, a do Moskwy udał się ponownie w październiku 1944. Po powrocie do Londynu podał się do dymisji.

Znaczenie powstania

Powstanie udowodniło, że z Polski Sowieci nie zrobią kolejnej Republiki Radzieckiej. Polska była wyjątkowym krajem wśród demoludów- nie rozbito tu Kościołów, nie dokonano kolektywizacji wsi. Sowieci na Wiśle pauzowali pół roku. Gdyby armia radziecka przemieszczała się cały ten czas wpływy sowieckie mogłyby sięgnąć Renu, a może nawet Sekwany i tam sięgnęłyby wtedy wpływy komunistyczne przez co zrealizowałaby się koncepcja światowej rewolucji Lenina.