44582

normalnemu zarządowi okupacyjnemu, a o istnieniu tam partii komunistycznej nie było nawet mowy.

Niemcy nie ufali nawet swoim sojusznikom, ograniczając im suwerenność:

-    we Włoszech, gdy usunięto Mussoliniego, do władzy doszedł Badoglio, który rozpoczął rozmowy z aliantami zachodnimi. Niemcy rozpoczęli wówczas okupację terenów Półwyspu Apenińskiego;

-    państwo Vichy zlikwidowano, gdy wojska tego państwa przeszły na stronę Amerykanów w Maroku i Algierii oraz nie oddały Niemcom floty z Tulonu;

-    na Węgrzech, kiedy Horthy zaczął rokowania z Amerykanami, został odsunięty od władzy, którą objął przywódca strzałokrzyżowców- Szalasi, w pełni podporządkowany Niemcom.

Na terenach, które zajęli Niemcy, przeprowadzali oni eksploatację, zwłaszcza surowców mineralnych. Ogromnych środków potrzebowali Niemcy zwłaszcza od 1942, 1943 na froncie wschodnim, kiedy nie powiodła się metoda Blitzkrieg.

Europa środkowo-wschodnia, na terenach której planowano stworzyć Lebensraum, podzielona była na dwa podobszary:

-    teren Protektoratu Czech i Moraw, gdzie okupacja miała łagodny wymiar,

-    tereny Generalnego Gubernatorstwa i ziemie odebrane ZSRR, gdzie miała ona wymiar brutalny.

♦Słynna jest rozmowa Neuratha, gubernatora Czech i Moraw, który skarżył się, że musi wywieszać obwieszczenia o zamordowanych, na co Hans Frank, gubernator urzędujący na Wawelu, odpowiedział, że gdyby on miał wywieszać obwieszczenia o każdej setce zamordowanych, zabrakłoby lasów.

Gestapo w każdej chwili mogło aresztować każdego obywatela. Następnie ludzi tych poprzez przemoc, szantaże rodziny, ból Fizyczny, zmuszano do przyznania się do rzeczy, których nigdy nie popełnili.

Na terenie Generalnego Gubernatorstwa, Niemcy przeprowadzali także łapanki. Na przykład w Warszawie, wydzielano kwadrat miasta, zajeżdżały tam ciężarówki, wojsko wpychało ludzi do nich i wywoziło ich poza miasto. Następnie rozstrzeliwano ich jako zakładników. Stosowano przelicznik - 25 Polaków za 1 zamordowanego żołnierza niemieckiego.

Niemcy polowali także na siłę roboczą. Odpowiednie osoby wywożono do Rzeszy, gdzie pracowały w rolnictwie, fabrykach zbrojeniowych. Do 1945 było to ponad 800 tysięcy Polaków.

Mimo wszechobecnego strachu, w ludziach narastał jednak bunt. Stanowił on podłoże do rozwoju ruchu oporu.

Ruch oporu posiadał różne formy:

-    partyzantka - atakowanie małych oddziałów wroga z ukiycia, urządzanie zasadzek,

-    sabotaż,

-    dywersja,

-    żółwia praca,

-    strajki,

-    słuchanie londyńskiej rozgłośni radiowej,

-    tajne przygotowania do matury, studiów wyższych.

Na początku ruch oporu związany był z Londynem, gdzie znajdowała się większość rządów na emigracji. Istniała brytyjska organizacja SOE( Special Operations Executive)-Kierownictwo Operacji Specjalnych, która zajmowała się szkoleniem kadr, które drogą