45893

Thomas Luckmarm „O granicach świata społecznego

jak wygląda granica pomiędzy tym, co społeczne a tym, co niespołeczne o oddziela to, co w sposób bezpośredni odnosi się do naszego poczucia moralnego, od tego, co wiąże się z nim w inny sposób o nie wszyscy dostrzegają tożsamość tego co społeczne i tego co ludzkie źródła

o podział oparty jest na myśleniu rozumowym - możliwa jest jednak pomyłka o granice świata są określane w ludzkich interpretacjach rzeczywistości -podział nie został z góry narzucony

o każde konkretne doświadczenie może być albo „zredukowane" do swych niezmiennych formalnych właściwości, albo zanalizowane jak złożone społeczno-kulturowe zjawisko

intersubiektywność w historycznych światach przeżywanych

o autor uważa, że nie można w sposób prawomocny uznawać ściśle

określonej granicy tego, co społeczne, za jedną z zasadniczych struktur świata przezywanego

o człowieczeństwo jako spostrzegana cecha wykształciło się w toku swoistych historycznych procesów społecznych

o autor chce udowodnić, że sens „człowiek" jest modyfikacją pierwotnego sensu „żywe ciało"

o trudno jest odróżnić „czyste" cechy, pojawiające się w pierwotnej sferze ego transcendentalnego, od zdeterminowanych kulturowo kategorii, które empiryczne ego przyswaja dopiero w procesach społecznych animizm i totemizm

o granice świata społecznego mają źródło w ludzkiej myśli i są zakorzenione w formach świadomości, które są właściwe wszystkim ludziom 0 totemizm - zinstytucjonalizowany system klasyfikacji, wypaczających z pewnych szczególnych, psychologicznych, społecznych czy ekonomicznych względów, leżącą u jego podstaw taksonomię naturalną

■ Levi-Strauss - sposób myślenia, który służy jako zasada rządząca jednolitą klasyfikacją świata jako świata społecznego o animizm wg Gahlena - animizacja świata zewnętrznego jest podstawową kategońą doświadczenia, utrwaloną przez języki i instytucje kultur archaicznych desocjalizacja świata

o „uniwersalna projekcja" - podstawowy element doświadczania świata, doświadczanie rzeczy napotykanych w świecie przyrodniczym cechuje synteza ich spostrzeganych cech z sensem „żywe ciało" o ograniczenia uniwersalnej projekcji, jakich dokonuje empiryczne ego, są zatem determinizowane przez mające społeczne pochodzenie systemy istotności, w których zakorzenione są schematy interpretacyjne o obrazy świata mają swe źródło w podzielonych systemach istotności historycznych

o jeżeli pewne ograniczenia „uniwersalnej projekcji" zostaną społecznie zobiektywizowane instytucjonalnie utrwalone, te cechy obiektów, które mogłyby osłabić strukturę wiarygodności obrazu świata, są albo w sposób odruchowy pomijane, albo wyjaśnione tak, że pasują do schematu 0 desocjalizacja - gdy pojawią się ogólne warunki sprzyjające załamaniu struktur wiarygodnych - kryterium oddzielenia tego, co społeczne, od tego co niespołeczne

struktury społeczne a granice świata społecznego

o to co społeczne - tam świat i struktura się pokrywają o granice świata są płynne i zmienne o zależą od różnych czynników