o staje się konieczne wprowadzenie norm
o gdy któraś grupa oferuje coś nowego, lub potrzeby innej grupy nie są zaspokajane, dochodzi do konfliktu
• Homans
0 kładzie szczególny nacisk na normy, wartości, władzę, zróżnicowanie integracji i konflikt o stadia procesu społecznego:
■ atrakcyjność • wymiana
■ współzawodnictwo w walce o władzę
■ zróżnicowanie
■ integracja
■ opozycja
o poszczególni ludzie o podmioty zbiorowe stosują się do określonej linii postępowania w celu otrzymania nagród o jeśli podział władzy jest nierówny, staje się generatorem napięć prowadzącym do nieustannych konfliktów i zmian
• relacje między jednostką a społeczeństwem
• trzy zasadnicze problemy
o zasięg zjawisk, do jakich stosuje się teoria interakcjonistyczna o stopień płynności lub ustrukturyzowania stosunków międzyludzkich o stopień, w jakim świat społeczny wydaje się podlegać procesom determ mistycznym
• aby interakcjonizm stał się teorią, będzie musiał dokonać zwrotu w kierunku budowania twierdzeń abstrakcyjnych, mogących uogólnić empiryczne generalizacje
• Turner krytykuje teorię roli
o nadmiernie ustrukturyzowana wizja świata o tendencja do nadmiernej liczny badań o zbyt dużo uwagi poświęconej konfliktowi
o to nie jest w ogóle teoria, tylko raczej ciąg rozproszonych i nie powiązanych twierdzeń
o nie wykorzystuje się pojęcia „przyjmowanie roli od innych"
• trzeba się skoncentrować na normalnych procesach społecznych
• większość działań i interakcji nie polega na konformizmie, lecz na elitarnym konstruowaniu wzajemnych linii postępowania pomiędzy jednostkami poszukującymi porozumienia z innymi jednostkami
• przyjmuje rolę innych, żeby móc się z nimi dogadać
• 3 znaczenia
o napotykają na nieokreślony układ kulturowy, w którym zmuszeni są „tworzyć" rolę, którą chcą odgrywać o zakładając, że inni odgrywają role, wobec tego dokonują wysiłków w kierunku wykrycia tej ukrytej roli
o usiłują we wszystkich sytuacjach społecznych „stworzyć" dla siebie samych rolę poprzez nadawanie sygnałów mających potwierdzić ich prawa do danej roli
• spójność - ludzie próbują ułożyć zachowania swych partnerów w konkretne całości i czyniąc to mogą „nadać sens" działaniom innym, przewidywać reakcje innych i dostosowywać swe własne reakcje do reakcji innych
• jeśli reakcje nie są spójne, to alienujemy osobę odpowiedzialną za brak spójności