współpracy z ZDF) oraz niemiecko-francuski kanał kulturalny ARTE (w kooperacji z ZDF i ARTE France).
W połowie lat 60-tych pojawił się konkurujący z ARD nadawca publiczny, Zweites Deutsches Femsehen (ZDF - „Druga Telewizja Niemiecka”), który rozpoczął działalność 1 kwietnia 1963 r. Z budżetem wynoszącym ok. 1,6 mld euro ZDF liczący ponad 3600 pracowników jest jednym z największych nadawców w Europie.
Nadawcy publiczno-prawni w Niemczech są ustawowo zobowiązani do wypełniania zadań programowych i do realizacji misji publicznej. Nadawcy publiczno-prawni finansowani są przede wszystkim z abonamentu. Warto zauważyć, że tylko 6 % przychodów osiąganych jest z reklam i sponsoringu, gdyż nadawców publiczno-prawnych obowiązuje w tym zakresie ścisła reglamentacja. I tak zabroniona jest emisja reklam po godzinie 20 oraz w niedziele i święta, ponadto czas emisji reklam ograniczony jest maksymalnie do 20 minut dziennie.
4.Telewizja prywatna:
Telewizja piywatna rozpoczęła emisję programu w ramach pilotażowego projektu kablowego 1 stycznia 1984 r. w Ludwigshafen-Mannheim. Pierwszym niemieckim nadawcą telewizji prywatnej, odbieranej z sieci kablowej w Ludwigshafen (Nadrenia-Palatynat) przez 1500 gospodarstw domowych była Spółka Programowa Rozgłośni Kablowych i Satelitarnych (PKS). Potem PKS przekształciła się w stację Satl. Dzień później wystartował RTL plus (potem RTL). Pojawienie się telewizji prywatnej radykalnie zmieniło zachodnioniemiecką scenę medialną. O ile wcześniej przeciętne gospodarstwo domowe odbierało 3 programy TV (ARD, ZDF i Program III regionalny), to jesienią 1987 r. już siedem, a pod koniec lat 90-tych ponad 30 różnych programów. Dziś przeciętny Niemiec może wybierać między 42 różnymi kanałami niekodowanymi (Free-TV). Tym samym Niemcy są drugim co do wielkości rynkiem TV po USA.
W roku 1989 emisję rozpoczęła telewizja ProSicben. Kładzie ona wyraźny nacisk na dotarcie do grupy odbiorców w wieku 14-29 lat. Preferuje w szczególności filmy fabularne krajowe i zagraniczne. Wielkie hollywoodzkie produkcje filmowe odgrywają główną rolę w jej programie, głównie dzięki umowom ProSiebenSat.l Media AG z prawie wszystkimi większymi studiami ameiykańskimi.
Grupa RTL, która pozostaje w tyle za Prosien pod względem oglądalności produkuje następujące kanały: RTL ( najwyższa oglądalność ), Super RTL- to pierwszy program telewizji satelitarnej adresowany do dziecięcej publiczności. RTL2 nastawiony jest na rozpowszechnianie filmów. Stacja n- tv powstała w listopadzie 1992 jako kanał informacyjny, ale ze względu na niewielką oglądalność wymusiła zmianę profilu na bardziej rozrywkowy i o lżejszej tematyce. Vox istnieje od 1993 roku. Nadaje dość lekki repertuar-seriale, sensacyjne dokumenty, a w weekendowe wieczory także filmy erotyczne. Cieszy się popularnością wśród polskich miłośników telewizji satelitarnej.
Otwarte Kanały to stacje lokalne lub regionalne, których program produkują i kształtują z własnej inicjatywy i na własną odpowiedzialność sami obywatele. W odróżnieniu od telewizji publiczno-prawnej i prywatnej w „Rozgłośni III typu” nie ma redakcji, nie ma ramówki, założeń merytorycznych i formalnych. Za to w Otwartych Kanałach niedopuszczalne są programy sponsorowane i reklamy. Wszyscy autorzy programów sami odpowiadają za swoje audycje. Otwarte Kanały udostępniają bezpłatnie studia, sprzęt do nagrywania, doradztwo i