ważne dla natuiy rzeczywistości, bo wg newtonowskiej koncepcji jedynie to, co dzieje się teraz, jest naprawdę rzeczywiste. Wielu nienaukowców odruchowo postrzega czas: przyszłość traktowana jest jako jeszcze nie istniejąca i jeszcze nie określona, a przeszłość odchodzi w stan niewyraźnej półrzeczywistości, być może pamiętanej, lecz na zawsze minionej. Teoria względności E. wprowadziła do fizyki zupełnie nowe pojęcie czasu, który ze swojej natuiy jest elastyczny. Powiązała doświadczenie czasu z indywidualnym obserwatorem. Mówi się o moim czasie i twoim czasie zależnie od stanu rucha Krótko mówiąc, okazało się, że czas jest względny. Czas E. również podlegał ścisłym prawom fizycznym i spełniał matematyczne równania. Naukowcy starali się coraz dokładniej zgłębić tajemnice czasu. Wciąż zgłębiamy jego naturę. E. wprowadził spore zamieszanie swoją teorią, głoszącą, że nie ma uniwersalnego czasu, żadnego głównego zegara odmierzającego bicie serca kosmosu Czas jest względny: zależy od mchu i grawitacji, a Wszechświat pełen jest ruchu i grawitacji. Mnogość czasów. Zarówno rozkład galaktyk, jak i ich ruch są zastanawiająco jednorodne -promieniowanie reliktowe, które wypełnia całą przestrzeń kosmiczną. To mikrofalowe promieniowanie przenikające cały Wszechświat jest powszechnie uważane za pozostałość gorącej ery Wielkiego Wybuchu, w której powstał Wszechświat. W fizyce kwantowej nie ma czegoś takiego jak dokładny zegar - wszystkie fizyczne czasomierze podlegają zasadzie nieoznaczoności. Czas E. różni się od czasu N.: jest elastyczny, a jego podatność jest nierozłącznie związana z prawami rządzącymi materią i grawitacją. Problem samego pojęcia czasu E.: nie ma absolutnego, uniwersalnego czasu. Ch. Isham - główną cechą ogólnej teorii względności jest to, że wszystkie rozkłady czasoprzestrzeni są dopuszczalne i mają równorzędny status. W tym sensie czas jest konwencją: każdy wybór jest właściwy, pod warunkiem, że pozwala na ścisłe uporządkowanie zdarzeń przez przypisanie im wartości czasu.