samoświadomość. Bez tej samoświadomości nie można się uczyć. Nie można korygować swoich błędów. Pewnie świadomość powstała już wcześniej, ale u ludzi zyskała nowy wymiar.
W wyniku tych wszystkich cech/zjawisk powstał człowiek tworzący kulturę.
Ale można też powiedzieć, że kultura jest też sposobem przystosowania, bo w kulturze są zapisane pewne wzory zachowań umożliwiające przetrwanie.
III. Kultura: „1”
a. środek przystosowawczy
b. zaspokajanie potrzeb
c. zaspokajanie ludzkich popędów
d. może być efektem zabawy- zabawa może wpływać na kierunek rozwoju kultury
e. jest pewnym efektem naśladowania- wzorów innej kultury (obcej) uczymy się poprzez naśladowanie
P.nkulturacja- proces świadomego i nieświadomego nabywania kompetencji kulturowych (wartości, normy). Nabywanie kompetencji kulturowych poprzez uczestniczenie w danej kulturze.
Poznawanie poprzez naukę, czytanie, badanie innej kultury to edukacja.
Ale życie przez np. 20 lat w danym kraju w danej kulturze to enkulturacja.
Będzie miał miejsce proces ponadpokoleniowy- pokolenia młodsze nabywają kompetencji kulturowych poprzez pokolenia starsze. Jak po raz pierwszy spotykamy się z pewną sytuacją to dostajemy opis od starszych z instrukcjami jak się zachować- to jest świadomy proces przejmowania treści kultury.
Ale jest też nieświadome przejmowanie pewnych wzorców kulturowych Dotyczy nie tylko wzorców zachowań, ale też systemu wartości.
Nieświadome- pewne sposoby wartościowania rzeczywistości zgodnie z przyjętymi w danej kulturze wzorami.
Gwarantuje ciągłość kultury i pomaga przystosować się do zmian, które zachodzą w społeczeństwie. Jest procesem bezbolesnym, gdzie jest wywierana niewielka presja na jednostkę jak w każdym procesie naturalnym.
To kultura decyduje o sposobie funkcjonowania w danej grupie społecznej. Jesteśmy poddani presji kultury i jesteśmy przez tą kulturę kształtowani. 1 wtedy kultura jest dla nas bolesna. Ale to człowiek tworzy kulturę, jest jej nośnikiem, więc może ją zmienić.