47957

W dalszym okresie rozwoju ruch tumerski przybrał określone oblicze polityczne. Było to związane z kontaktami Jalma z określonymi grapami społecznymi, co spowodowało konflikt z władzami państwa i w ostateczności zakazano działalności boisk Ale rozwój wychowania fizycznego nie został zatrzymany i zakazane boiska tumerskie przyjęły nazwę boisk sportowych Jednym z nich była szkoła pod nazwą „salon woltyżerki i fechtunku”, prowadzona przez Eisclena( 1825). W tej szkole w swobodny sposób rozwijano wszystkie formy rozwoju fizycznego.

Bardzo dobry wpływ na rozwój wychowani fizycznego w Niemczech miał fakt że do głosu doszli pedagodzy i lekarze(Lorienl). Byli oni przeciwko systemowi nauki humanistycznej, a byli z a zwiększeniem wychowania fizycznego w szkołach Ich sprzeciw spow'odowal wprowadzenie na stale zajęć wychowania fizycznego do szkół podstawowych i średnich.. Do ludzi, którzy mieli jeszcze duży wpływ' na rozwój wychowania fizycznego w Niemczech możemy zaliczyć:

-    Werner- propagował i organizował wychowanie fizyczne dziewcząt n terenie Saksoni Klump - organizator głośnych festiwali turnertskich.

-    Król Ludwik Bawarski powołał na stanowisko organizatora wychowani fizycznego H F. Massmann, który utworzył boisko do ćwiczeń w Monachium.

System Francuski - O wychowaniu fizycznym we Francji można powiedzieć to że ma ono dawne tradycje. Występowało ono jako nie sprecyzowane zajęcia, zwykli ludzie i mieszczanie grali w piłkę, kr ęgle, uprawiali walki na łaje Szlachta uprawiała jeździectwo, szermierkę i polowano. Wszystkie te zajęcia miały charakter gier i zabaw' uprawianych z własnej woli a nie z góry nałożonych założeń programowych.

Rozwój zauważamy w drugiej połowie XVIII wieku gdy zaczyna być mowa w wydawnictwach i książkach(J J Rousseau oraz „Wielka encyklopedia Francuska”) W okresie rewolucji zauważamy wejście wychowania fizycznego do szkół i coraz większą aprobatę i potrzebę znaczenia ćwiczeń fizycznych

Jednym z tych którzy, wywierali duży wpływ na to żeby wychowanie fizyczne było dodatkowym przedmiotem w szkole jest Ch. M. Talleyrand. Chciał żeby lekcje były systematycznie prowadzone w placówkach oświatowych a nie tylko sporadycznie.

Wszystko się jednak zmieniło gdy do władzy doszedł Napoleon, wychowanie fizyczne nabrało wygląd systemu militarnego. Na lekcjach prowadzono musztrę i przygotowywano uczniów do manewrów' bojowych.

Po upadku Napoleona, do iządów we Francji dochodzą Burboni i mają bardzo zly wpływ na oświatę Dochodzi do rezygnacji z zajęć wf w szkołach

Człowiekiem który rozwinął we Francji wychowanie fizyczne byl gimnastyk Francisko Amorosa. Napisał podręcznik „Wychowania fizycznego i moralności”. Przybył do Francji w 1814r i osiedlił się na stale. Na początku związał się z prywatnym instytutem Durdana gdzie pełnił funkcję nauczyciela szennierki i gimnastyki Efekty jego pracy zauważyło wojsko i poprosiło o zorganizowanie lekcji wf dla żołnierzy Efektem tego było powołanie go w 1818i. na stanowisko dyrektora Gimnazjum Wojskowego. Mając tak duże możliwości zaczął bardzo rozwijać szkolę i zajęcia sportowe Zatrudnił w szkole lekarz i fizjologa, którzy mieli czuwać nad zdrowiem ćwiczących. Stworzył plac do ćwiczeń i wyposażył w sprzęt gimnastyczny. Jednym z efektów jego pracy było wydanie podręcznika wychowania fizycznegofdwa tomy 1830r.j.

Wyróżnia on w swojej pracy różne rodzaje gimnastyki:

-    Cywiltta i przemysłowa - ma rozwijać sprawność niezbędną w życiu społecznym człowieka i pracy zawodowej.

-    Wojskowa - startowi podstawę wyszkolenia bojowego mężczyzn.

Lecznicza - cele terapeutyczne.