weryfikacyjnych następuje na takiej samej zasadzie jak schematu etnograficznego, czyli wyłącznie w odniesieniu do sprawdzenia teorii ugruntowanej, nie zaś teorii ogólnej. W tym ostatnim sensie nie są to badania weryfikacyjne.
SP okazuje się przydatne zarówno jako schemat dla badań praktycznych : diagnostycznych, oceniających, jak i w działaniu.
> Jakie są etyczne uwarunkowania badania?
1. Powstaje problem zakresu ingerencji badacza w zasoby osobiste badanych. Żadne oddziaływanie nie powinno naruszać ich samooceny, poczucia własnej wartości, narażać na problemy w kontaktach interpersonalnych.
2. Osoba badana lub prawny opiekun powinien wyrazić zgodę na badanie oraz zaakceptować stosowane wobec niej oddziaływania.
3. Jeśli badaniem jest objęta instytucja, jej przedstawiciele powinni wyrazić zgodę na dostęp do określonego rodzaju danych.
4. Jeśli wyniki badań mają być opublikowane, to należy dołożyć wszelkich starań, aby skutecznie ukryć tożsamość ich bohatera/bohaterów.
5. W przypadku, gdy omawiany schemat jest realizowany w ramach badań w działaniu i wiąże się z nim planowanie systemu oddziaływań wychowawczych, to należy szczególnie zadbać o ich jakość i merytoryczną koordynację z innymi oddziaływaniami.
6. Wśród zobowiązań badacza wobec środowiska naukowego szczególnie ważne jest prowadzenie pełnej dokumentacji zebranych danych oraz śladów wszystkich procedur związanych z weryfikacją zbudowanej teorii jednostkowej.
> Jaka jest struktura i język raportu z badania?
Raport z badań w schemacie SP jest zbudowany na ogół z 4 części. W pierwszej części narrację zaczyna się od umiejscowienia badań w strategii, typie i schemacie oraz poinformowania o wstępnie zaplanowanych metody zbierania i analizy danych (należy je traktować jako jedną całość). Następnie formułuje się pytanie badawcze i umiejscawia się na tle teorii wyjaśniających zjawisko ogólne, którego teorię jednostkową chcemy budować. Część drugą można poświęcić na prezentację danego obiektu. Prezentację, która dostarczy inf. O kontekście społ.-demograficznym, psychologicznym czy edukacyjnym. Część trzecia to odtworzenie procesu badawczego najlepiej w porządku chronologicznym. W tej części należy operować materiałem badawczym, nie można odrywać wyjaśnień od ich udokumentowania, trzeba przedstawić szczegółowe analizy, trzeba także teoretycznie uzasadnić interpretacje wyników. Część czwarta czyli dyskusja i konkluzje powinna zawierać analizę kwestii spornych oraz nawiązanie do części pierwszej. Całość mogą zamknąć załączniki i bibliografia.
Język raportu powinien być zróżnicowany w zależności od typu relacji. Relacje z prowadzonych analiz ilościowych i jakościowych powinny być pisane właściwym dla nich językiem, który jest podstawowym kryterium porozumiewania się badaczy. Język się zmienia, gdy dochodzi do opisu sytuacji badawczych, relacji z obserwacji; wtedy staje się żywszy, zawiera cytaty z wypowiedzi badanego i stara się oddać sens, jaki badany nadaje własnej rzeczywistości.
2