W czasie II WŚ zdolności produkcyjne Polski znacznie się zmniejszyły oraz w dużym stopniu zniszczony został majątek narodowy. Z Polski zostały wywiezione liczne maszyny produkcyjne, a przemysł przystosowany był do produkcji zbrojeniowej, co stanowiło jeden z wielu poważnych problemów gospodarczych powojennej kraju.
-1944 roku przeprowadzono reformę rolną, która w rzeczywistości miała na celu zmniejszenie niechęci cliłopów do systemu komunistycznego, -narzucono Polsce radziecki system gospodarczy, zapoczątkowany przez nacjonalizację w 1946 roku > powolne „upaństwowienie gospodarki”, zezwalając jednak początkowo na drobną działalność prywatną -wprowadzono centralny system planowania.
-Plan 3-letni 1947 -1949, który wprawdzie zawierał elementy gospodarki planowej lecz nie preferował uprzemysłowienia konkretnych dziedzin. Priorytetem była odbudowa zniszczonego kraju. To jedyny w pełni zrealizowany plan gospodarczy czasów PRL.
-w połowie 1947 roku rozpoczęto tzw. bitwę o handel, która miała na celu zmniejszenie ilości prywatnych przedsiębiorstw. Do 1949 liczba prywatnych sklepów spadła o połowę, w dużej części było to wynikiem zastraszania ich właścicieli.
-rosła inflacja. Władze w 1950 przeprowadziły wymianę pieniądza > elementem kolejnego planu gospodarczego, obejmującego lata 1950- 1955 i nazywanego mianem planu sześcioletniego. Ludność poniosła straty w efekcie wymiany pieniądza > część zasobów przejęło państwo, -zabroniono posiadania obcych walut, złota i platyny. Reforma nie powiodła się, wywołała niezadowolenie społeczne i przyczyniła się do spadku siły nabywczej. Celem planu sześcioletniego było przede wszystkim zwiększenie potencjału militarnego i gospodarczego Polski, dlatego też jego głównym założeniem była industrializacja. Wiązało się z ograniczeniem wydatków na rolnictwo, przemysł konsumpcyjny oraz rozwój infrastruktury.
-narastające niezadowolenie społeczeństwa podsycił dodatkowo rządowy plan kolektywizacji rolnictwa (stopniowo realizowany od 1948 roku przez KC PPR).
-1956 PZPR pod przewodnictwem Gomułki zadecydowało o całkowitym zaprzestaniu akcji kolektywizacyjnej.
-zniesiono ograniczenia w obrocie ziemią i uznano prawa do dziedziczenia gruntów. Sprowadzono nowe maszyny i nawozy sztuczne.
-Rząd Gomułki w latach 1956-1970 opracował trzy plany pięcioletnie. Ich realizację rozpoczęto od krytyki planu sześcioletniego, zamrożono rozpoczęte inwestycje, co spowodowało duże straty finansowe. Zakłady zbrojeniowe przestawiono na produkcję konsumpcyjną. Rząd chcąc nadrobić zacofanie polskiej gospodarki w stosunku do krajów rozwiniętych oraz zapobiec bezrobociu w 1959 roku przystąpił do kolejnej fazy industrializacji. Spowodowało to zaniedbanie innych działów gospodarki i zubożenie ludności, które nasiliło się w latach 1968-1970. Pogłębiły się dysproporcje rozwoju różnych gałęzi gospodarki i spadła wydajność pracy.
-grudzień 1970 roku wprowadzono podwyżkę cen na podstawowe artykuły spożywcze.
-stanowisko Gomułki zajął Gierek. Dzięki kredytom zagranicznym udało się poprawić warunki życia ludności.
-Powstał plan gospodarczy na lata 1971-1975 polegający głównie na nowych inwestycjach. Rozpoczęto kolejny etap industrializacji. Inwestycje te, były nieprzemyślane i wymagały większego wkładu finansowego niż ten, którym dysponowało państwo, dlatego też zostały one zamrożone. W 1974 roku nastąpiło załamanie wzrostu gospodarczego, rząd musiał podnieść ceny z racji narastającej inflacji, co naturalnie spotkało się ze sprzeciwem społeczeństwa.
-W 1976 roku znów zmieniono kierunek polityki gospodarczej. Zaczęto inwestować w rolnictwo, przemysł rolno - spożywczy, powstawały nowe mieszkania.
-Jednak w 1978 roku obywatele Polski stanęli przed kolejnym problemem - spadły prace realne, ponadto pierwszy raz od czasów wojny zmalał dochód narodowy. Był to poważny sygnał dla rządu, że czas zmienić politykę gospodarczą państwa. Kredyty wyczerpały się, a zabrakło środków na ich spłatę. Po raz kolejny ucierpiała ludność, ponieważ rząd wprowadził reglamentację, czyli system kartkowy, który był wynikiem ograniczeń w sferze konsumpcyjnej. Kryzys ekonomiczny przerodził się w kryzys społeczno - polityczny i Edward Gierek stracił władzę.