50752

opierać się na sądach całej grupy). Określono porządek wydawania sądów o bodźcach - źródła robiły to zawsze na końcu. Fazy badania związane były:

I    - ze zróżnicowanym wkładem członków o różnych statusach w tworzenie normy grupowej

II    - jak bardzo oceny źródeł różniły się od ocen członków i jak te różnice wpływały na oceny członków

III    - ze zgodnością między konformizmem publicznym i prywatnym

5.    Wyniki:

a)    we wstępnej fazie tworzenia się normy grupowej nie można przypisać wpływu o różnym znaczeniu członkom o zróżnicowanych

b)    zróżnicowany konformizm trzech źródeł - największym wykazał się członek o drugorzędnym statusie, najmniejszym - lider, jednak członek o najniższym statusie wykazał się niewiele wyższym niż lider konformizmem

c)    trwanie wpływu wywieranego przez członków na oceny źródeł nawet wtedy, gdy usunięto zewnętrzne naciski

d)    im wyższy status źródła, tym większy jego proporcjonalny wpływ na sądy członków (wyraźna różnica widoczna jest jedynie między liderem z członkiem o najniższym statusie)

e)    wpływ lidera na oceny członków wzrastał po „usunięciu” sytuacji publicznej, wpływ pozostałych dwu źródeł był mniejszy w sytuacji indywidualnej niż w poprzedzającej ją sytuacji publicznej

6.    Autorzy stwierdzają, że najważniejszy jest wniosek o największym konformizmie osób o drugorzędnym statusie (będącej w niedużej odległości od szczytu hierarchii grupowej). Jest to zgodne z teorią gradientu celu i koncepcja relatywnej deprywacji.