50803

>    sita woli a orientacja na działanie/stan (przesłanką podjęcia działania jest przejście do orientacji na działanie)

>    orientacja na działanie - stan umysłu, wspierający aktywność zorientowaną na cel

•    Fazy aktywności:

1.    Faza przeddecyzyjna: określenie preferencji i możliwości, ustalenie celu

2.    Faza przeddziałaniowa: budowa planu działania (gdzie, kiedy i jak można osiągnąć cel)

3.    Faza działania: przejście do realizacji zamiaru, uwzględnianie okoliczności, działanie aż do osiągnięcia celu

4.    Faza podziałaniowa: ocena zgodności wyniku z zamierzeniami

faza 1 i 4 - delberacyjny stan umysłu faza 2 i 3 - implementacyjny stan umysłu

•    Stan implementacji intencji:

>    zmiany specyficzne (afektywne i poznawcze faworyzowanie wybranej opcji , wyłączanie alternatywnych kierunków działania, zwiększenie odporności na zakłócenia działania)

>    zmiany niespecyficzne (Iluzja kontroli, wzrost samooceny, przyrost nierealistycznego optymizmu)

>    zjawisko energizacji działania (ocena atrakcyjności i oczekiwanej trudności osiągnięcia celu a poziom pobudzenia)

•    Czemu służy stan implementacyjny (orientacji na działanie)?

>    podjęcie działania: wzrost subiektywnego zaufania do ocen i decyzji, wzrost oczekiwania własnej skuteczności

>    podtrzymanie aktywności: tolerancja zakłóceń

>    zakończenie aktywności: gdy ceł osiągnięty lub oceniony jako niedostępny

Rola poziomu identyfikacji zachowania

•    Pojęcie poziomu identyfikacji działania (Vallacher i Wegner, 1987):

>    od niskiego - elementartne składniki działania

>    do wysokiego - sens lub cel działania, wartości

•    Im wyższy poziom identyfikacji działania tym silniejsza orientacja na podtrzymanie kontroli działania

•    Konsekwencje niskiego poziomu identyfikacji działania:

>    słaba organizacji, łatwa dezorgnlzacja

>    brak poczucia panowania nad działaniem

>    negatywne emocje (lęk, rozdrażnienie, wstyd)

•    Konsekwencje wysokiego poziomu identyfikacji działania:

V płynność zachowania

>    odporność na zakłócenia

>    poczucie panowania nad przebiegiem zachowania

>    pozytywne emocje

Rola zaangażowania umysłu

•    Zaangażowanie umysłu (mindfulness) a zredukowana aktywność poznawcza/lenistwo poznawcze (mindlessness) (Langer, 1989)

•    Zaangażowanie

>    nasila się w sytuacjach osobiście ważnych lub wymagających twórczej adaptacji

>    wzrost wrażliwości percepcyjnej na zróżnicowanie i nietypowość

>    koncentracja uwagi na nietypowych elementach środowiska i siebie

>    refleksja nad tym, co się dzieje wewnątrz nas i na zewnątrz

•    "Lenistwo":