51626

tym celu zaleca, aby nauczyciel poznawszy zjednawszy sobie przywódców klasy, uczynił z nich swoich pomocników. Uważając za konieczne dla każdego nauczyciela ciągłe samokształcenie się. Szycówna domaga się, aby każdy wychowawca usiłował wykryć w sobie i rozbudzić te pierwiastki psychiczne, które w najwyższym stopniu posiadali wielcy pedagodzy wszystkich czasów. Kładzie nacisk na konieczność tworzenia przez nauczyciela duszy klasy.

W artykule pod znamiennym tytułem „Sztuka rządzenia dziećmi" konstatuje: „Minęły już bezpowrotnie te czasy, gdy za jedyną podstawę wychowania uważano ślepe posłuszeństwo dzieci. Dzisiejsza pedagogika nakazuje nam szanować swobodę dziecka, uwzględniać jego indywidualność, nie tylko nie krępować jego inicjatywy, lecz pobudzać i zachęcać do możliwej samodzielności. To jednak nie znaczy, że nauczyciel powinien bezwolnie dostosowywać się do potrzeb ucznia:... musi on mieć dostateczną powagę, aby szanowano jego wolę i poddawano się jego kierunkowi. Słowem, nauczyciel powinien umieć rządzić dziećmi”. Na czym polega ta sztuka? Autorka odpowiada słowami jednego z dawnych pedagogów: „siła i miłość są biegunami wychowania”.

Aniela Szycówna była bez wątpienia jednym z najwybitniejszych polskich pedagogów przełomu XIX i XX wieku, a na jej prace stały się podstawa pracy edukacyjnej jak i wychowawczej oraz stanowiły zalążek kształcenia nauczycieli w odrodzonej Ojczyźnie.