52970

1. Istota i treść zobowiązania

Istota-(wg.Paulusa)- nie polega na tym, żeby jakiś przedmiot lub służebność uczynić naszą własnością, ale by zmusić osobę do dania nam czegoś, do czynienia, lub do świadczenia.

Dare	facere	praestare
Przeniesienie prawa odpowiedzialności,	Spełnienie czegoś przez dlug-	Wzięcie na siebie
Własności	żnika na rzecz wierzyciela(też	znaczerue tego co nie
polega na dare -	sporne
Obejmuje non facere)	znaczenie!!!

W Rzymie zobowiązania cechował bardzo silny charakter osobisty.

Dlatego też niedopuszczalne było zastępstwo bezpośrednie i umowy na rzecz osób trzecich

Ciekawostkartermin obligari odnosił się pierwotnie do zobowiązań prawa cywilnego, a w ius honorarium i rozporządzeniach cesarskich- częściej actio teneri

Cechy odpowiedzialności:

□    Była w zasadzie nieograniczona, choć z czasem:

a Możliwe ograniczenia do wysokości majątku dłużnika w dusili wyroku( in id ąuod facere potest)Unika tak infamii i egzekucji osobistej.

□    Za cesarstwa- beneficium competentiae-odciągnięcie od zasądzenia niezbędnych do życia przedmiotów. Uprawnieni byli najczęściej kr ewni, patron, małżonkowie, wspólnik, darczyńca, żołnierz.

u Warto dodać jeszcze jedną cechę. W ramach postępowania formulamego zobowiązania były indywidualizowane głównie przez actiones. W formulach procesowych znajdowała się podstawa i istotna treść zobowiązania Ale ten ścisły związek- actio z obligatio został odrzucony w postępowaniu kognicyjnym.

Treść- to prawo żądania ze strony wierzyciela pewnego zachowania się od dłużnika.

Jest to stosunek osoby do osoby, więc jest względne, bo odnosi się do ściśle określonych

podmiotów.

□    W przeciwieństwie do prawa rzeczowego!

□    Druga różnica występuje w postępowaniu sądowym, w odróżnieniu powództw. Skargi rzeczowe- actionem in rem . od skarg osobowych- actionem in personom! Pierwszc-przeciw osobie naruszającej prawo innej osoby do rzeczy. Drugie - osobie przeciw dłużnikowi, który się czegoś zobowiązał i nie wypełnia!